Κατάσταση καταναγκαστικής εργασίας στο υπ' αριθμόν 2 στρατόπεδο εργασίας της επαρχίας Shandong

Το Νο 2 στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας της επαρχίας Shandong, προηγουμένως ονομάζονταν στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας του Wangcun και μεταφέρθηκε στην κομητεία Guanzhuang, της πόλης Zhangqiu στην Jinan, επαρχεία Shandong στις 28 Οκτωβρίου του 2007.

Σε καμία περίοδο το στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας του Wangcun δεν μεταχειρίστηκε αυτούς που καταδικαστήκαν σε καταναγκαστικη εργασία ως ανθρώπινα όντα. Αυτοί μεταχειρίστηκαν τους τροφίμους ως μηχανές παραγωγής χρημάτων ή σκλάβους. Κάποιοι τρόφιμοι αγοράστηκαν ως σκλάβοι από τα αστυνομικά τμήματα σε διάφορα μέρη, όπως ακριβώς αγόραζαν τα ζώα. Το στρατόπεδο εργασίας ήθελε οι τρόφιμοι να δουλεύουν σκληρά χωρίς να τους ταΐζουν. Είναι ειρωνικό ότι σύμφωνα με τη θεωρία της κουλτούρας του Κινέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος οι άνθρωποι που θα πρέπει να «επαναεκπαιδευτούν μέσω της εργασίας» είναι εκείνοι που παραβιάζουν μόνο μικρούς νόμους και δεν ορίζονται ως εγκληματίες. Όμως, η πραγματικότητα είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι μεταχειρίζονται πολύ χειρότερα από ότι οι αληθινοί εγκληματίες. Αυτοί πρέπει να δουλεύουν πολύ σκληρότερα και πολύ περισσότερο από ότι οι αληθινοί εγκληματίες αλλά πληρώνονται πολύ λιγότερο. Υπάρχει ένα ρητό στα στρατόπεδο εργασίας ότι καλύτερα κάποιος να είναι αληθινός εγκληματίας για τρία χρόνια παρά να καταδικαστεί σε καταναγκαστική εργασία για ένα χρόνο. Κάποιος μπορεί να φανταστεί την βαναυσότητα που συμβαίνει.

Τα στρατόπεδα εργασίας χρησιμοποιούνται από την αστυνομία για να κρατήσουν υπόπτους και να τους βασανίζουν χωρίς να ακολουθήσουν τις νομικές διαδικασίες, καθώς δεν υπάρχουν αποδείξεις εναντίον περίπου των δυο τρίτων από αυτούς που κρατούνται στα στρατόπεδα εργασίας ότι διέπραξαν ένα έγκλημα ή ανυπάκουσαν το νόμο. Όταν η αστυνομία του ΚΚΚ τους βασανίζει, αλλά δεν μπορεί να βρει καθόλου εγκληματικές αποδείξεις, στέλνουν αυτούς τους ανθρώπους σε στρατόπεδα εργασίας για να αποφύγουν τις δίκες και για να καλύψουν την κακή διαγωγή τους στην εφαρμογή του νόμου. Επίσης το κάνουν αυτό για να βγάλουν κέρδος « πουλώντας την εργασία αυτών των κρατουμένων».

Επιπρόσθετα, μπορούν να κάνουν συμφωνίες με τους υπόπτους για προσωπικά κέρδη. Για παράδειγμα ένα ύποπτος εγκληματίας που του δίνεται μια ποινή καταναγκαστικής εργασίας για τρία χρόνια, μπορεί να τη μειώσει σε ένα χρόνο αφού γίνουν μερικές συμφωνίες. Αν και τα έγγραφα της καταναγκαστικής εργασίας υποδεικνύουν ότι κάποιος μπορεί να κάνει έφεση, αυτή η μέθοδος απλά δεν λειτουργεί. Σχεδόν κανένα από τα θύματα μπόρεσε να κάνει έφεση επιτυχώς. Πρέπει να συμβιβαστούν και να αποδεχτούν τα αποτελέσματα. Το σύστημα της καταναγκαστικής εργασίας είναι από μόνο του ένα σκοτεινό και δεσποτικό σύστημα το οποίο παραβιάζει πολλούς νόμους ακόμη και το Κινεζικό Σύνταγμα.

Μια ποινή « εργασιακής επανεκπαίδευσης» είναι ένα απευθείας εισιτήριο στη μιζέρια. Τα στρατόπεδο εργασίας είναι δημόσια «μαυροντυμένα καμίνια» που λειτουργούν από το ΚΚΚ, και τα θύματα αντέχουν όλων των ειδών τις απάνθρωπες κακομεταχειρίσεις.. Η δεύτερη ομάδα στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας του Wangcun αποκαλείται «το στρατόπεδο του διαβόλου» εξαιτίας της έντασης, των μακριών ωρών εργασίας και το άθλιο περιβάλλον εργασίας. Σύμφωνα με τους κανονισμούς, στο στρατόπεδο οι φρουροί έχουν τον απόλυτο έλεγχο πάνω στη δεύτερη ομάδα. Η παραγωγή των τροφίμων καθορίζει το μισθό των φρουρών και τα επιδόματά τους. Για να έχουν μεγαλύτερο κέρδος, οι φρουροί παρακινούν τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ να δουλεύουν υπερωρίες και τους επιτρέπουν λίγη ξεκούραση σπρώχνοντας τους στα σωματικά τους όρια.. Οι περισσότεροι άνθρωποι δουλεύουν μέχρι τις 2 και 3 μμ και μερικές φορές όλη την νύχτα για να βεβαιωθούν ότι μια συγκεκριμένη μερίδα έχει συμπληρωθεί.

Η περισσότερη από τη δουλειά που γίνεται στα στρατόπεδα εργασίας είναι χειρονακτική. Αν και ο καθένας δουλεύει σε διαφορετική ταχύτητα, οι φρουροί χρησιμοποιούν το ταχύτερο πρόσωπο ως κριτήριο για να ορίσουν μια συγκεκριμένη ποσότητα δουλειάς. Φυσικά ορισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να τελειώσουν τα μερίδια τους στην επιτρεπόμενη ώρα, έτσι το να δουλεύουν υπερωρίες γίνεται καθημερινή ρουτίνα. Αυτοί δουλεύουν μέχρι τις 2 ή τις 3 μμ γιατί αν δεν συμπληρώσουν τις μερίδες τους, υποβάλονται σε «αυστηρή μεταχείριση» και τους βάζουν να κάθονται σε μικρά σκαμνάκια, μόνο με νερό της βρύσης και ένα μικρό κομμάτι ψωμί καλαμποκιού για τρία γεύματα.

Το 2006 στη δεύτερη ομάδα του στρατοπέδου καταναγκαστικής εργασίας του Wangcun ένας τρόφιμος δεν μπόρεσε να αντεξει αυτή την κακομεταχείριση και την έντονη δουλειά. Δουλεύοντας υπερωρίες για μεγάλα διαστήματα, τρώγοντας μόνο ψωμί καλαμποκιού και αντιμετωπίζοντας πολλές αρρώστιες, ο τρόφιμος δεν μπορούσε να περπατήσει ή να φάει και άρχισε να πεθαίνει. Άλλοι τον μετέφεραν στην αίθουσα εστιατόριου αλλά οι φρουροί απλά τον αγνόησαν μέχρι που πέθανε. Ακόμη και μέχρι αυτού του σημείου τίποτα δεν έγινε. Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι εντελώς ανύπαρκτα εκεί.

Το στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας του Wangcun δεν ακολουθεί ποτέ τον κανόνα για τις διακοπές. Ο Κινέζικος νόμος τηρεί μόνο την 1η Μαΐου και την 1η Οκτωβρίου και επτά δημόσιες διακοπές για τον Κινέζικο Νέο Χρόνο. Το στρατόπεδο εργασίας επιτρέπει μόνο τέσσερεις μέρες άδειας. Κατά τη διάρκεια των επτά δημοσίων αργιών για το Νέο Χρόνο, σέρβιραν μόνο δύο γεύματα την ημέρα. Ως αποτέλεσμα, οι τρόφιμοι έπρεπε να δουλεύουν περισσότερο τις τελευταίες τρεις διακοπές επειδή ήταν διαθέσιμα μόνο δυο γεύματα και οι ασκούμενοι έπρεπε να δουλέψουν τον ελεύθερο χρόνο τους για να αγοράσουν επιπλέον γεύματα. Από το 2007, το στρατόπεδο εργασίας έχει προσφέρει τρία γεύματα τις τελευταίες τρεις μέρες της περιόδου των διακοπών για να καλύψουν τις πράξεις τους . Επιπρόσθετα, το στρατόπεδο εργασίας δεν επιτρέπει ποτέ και τις δυο μέρες του Σαββατοκύριακου ως αργία. Οι περισσότερες από τις ομάδες τους ποτέ δεν κάνουν αργία την Κυριακή. Οι φρουροί λένε στους ασκούμενους ότι το εργατικό δίκαιο δεν εφαρμόζεται στο στρατόπεδο εργασίας.

Για να καλύψουν το γεγονός ότι πιέζουν τους ανθρώπους να δουλέψουν υπερωρίες, η δεύτερη ομάδα χρησιμοποιεί καλύμματα για να καλύψει τα παράθυρα των εργαστηρίων, εμποδίζοντας το φως απ'έξω έτσι ώστε να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι κανένας δεν δουλεύει μέσα. Η Όγδοη ομάδα αναγκάζει τους ανθρώπους να δουλεύουν στους φεγγίτες τους παρά στα εργαστήρια κατά τη διάρκεια της νύχτας και τις Κυριακές.

Η Όγδοη Ομάδα (φρουροί οδηγούμενοι από τον αρχηγό Zheng Wanxin) για να βγάλει περισσότερο κέρδος από τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, έχουν δοκιμάσει κάθε προσέγγιση για να κάνουν τους ανθρώπους να δουλέψουν περισσότερο. Οι ασκούμενοι όπως ο Wang Jianzhong και άλλοι ασκούμενοι έγραψαν επιστολές και μάζεψαν υπογραφές για να διαδηλώσουν στη βάναυση κακομεταχείριση. Ως αποτέλεσμα τέθηκαν σε φυλάκιση και απομόνωση για περισσότερο από ένα μήνα.

Αργότερα οι φρουροί σχημάτισαν μια ομάδα «αυστηρής μεταχείρισης» και ο Wang έγινε ο πρώτος ασκούμενος που διώχτηκε εκεί. Το στρατόπεδο εργασίας υιοθέτησε μια σειρά από μοχθηρές προσεγγίσεις για να εκδιώξει ασκούμενους με έντονη εργασία. Πρώτον, αναγκάζουν τους ασκούμενους να δουλέψουν υπερωρίες κάθε ώρα χωρίς περιορισμό. Το στρατόπεδο εργασίας έχει μια πληθώρα ανθρώπων, έτσι οι άνθρωποι πρέπει να κανουν κάτι εκ περιτροπής των γευμάτων τους. Για παράδειγμα η ογδόη ομάδα έχει γεύματα νωρίς και αυτοί πρέπει να δουλέψουν για μια επιπλέον ώρα μετά το γεύμα.

Για να κρύψουν αυτά που κάνουν από τη διοίκηση του στρατοπέδου, οι φρουροί μερικές φορές αναγκάζουν τους ασκούμενους να συνεχίζουν να δουλεύουν στους φεγγίτες τους με θαμπό φως ακόμη και μετά την υπερωρία στο στρατόπεδο. Εκείνοι που γευματίζουν αργά θα πρέπει να δουλέψουν μια επιπλέον ώρα το πρωί. Μερικές φορές, πρέπει να δουλεύουν υπερωρίες πάλι την νύχτα. Κάθε μέρα οι άνθρωποι πρέπει να δουλεύουν για πάνω από δέκα ώρες. Δεύτερον, οι άνθρωποι σπάνια παίρνουν άδεια τις Κυριακές. Μερικές φορές οι ασκούμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν για τρείς ή τέσσερεις Κυριακές στη σειρά χωρίς ξεκούραση. Δεν υπάρχει επιτρεπόμενη ώρα για τους ασκούμενους να βάλουν πλυντήριο. Τρίτον, όταν οι μη ασκούμενοι φτάνουν στα σωματικά τους όρια, οι φρουροί αναγκάζουν τους ασκούμενους να συνεχίζουν τη δουλειά τους για να ολοκληρώσουν μια μεγαλύτερη μερίδα. Αν οι ασκούμενοι δεν μπορούν να τελειώσουν τη μερίδα τους, οι φρουροί το χρησιμοποιούν αυτό ως δικαιολογία για να τους αναγκάσουν να δουλέψουν υπερωρίες.

Για να εκδιώξουν τους ασκούμενους στην κατηγορία της «αυστηρής μεταχείρισης», οι φρουροί καθοδηγούμενοι από τον Zheng Wanxin, πιέζουν πάντα τους ασκούμενους της κατηγορίας να δουλέψουν παραπάνω χρόνο όταν οι άλλοι τρόφιμοι ξεκουράζονται ή δεν δουλεύουν. Όμως οι φρουροί πάντα προσποιούνται ότι είναι καλοί και ότι νοιάζονται. Επιτρέπουν στους ασκούμενους της κατηγορίας να σταματήσουν προσωρινά τη δουλειά μια ώρα νωρίτερα ως ανταμοιβή για την παραπάνω δουλειά. Οι τρόφιμοι στις περιοχές «αυστηρής μεταχείρισης» συνήθως, δεν σταματάνε τη δουλειά μέχρι τα μεσάνυχτα. Αυτού του είδους η παραπάνω εργασία σε αυτές τις περιοχές συνεχίζει κατά τη διάρκεια δημοσίων διακοπών όπως η 1η Μαΐου, 1η Οκτώβριου ή η Κινεζική Πρωτοχρονιά.

Πολλές φορές οι άνθρωποι πρέπει να δουλέψουν μέχρι τα μεσάνυχτα και έπειτα να πάρουν άδεια να σηκωθούν μια ώρα αργότερα το πρωί. Στις περιπτώσεις τις «αυστηρής μεταχείρισης», η συνηθισμένη ώρα έγερσης είναι 4.30 π.μ. Για να ορίσουν αυτού του είδους την επιπρόσθετη δουλειά κατά τη διάρκεια των δημοσίων διακοπών, οι φρουροί αποφεύγουν να χρησιμοποιούν τη φράση «υπερωρία» και πάντα απαντούν, «πως θα μπορούσε αυτό να αποκαλεστεί υπερωρία;» (Αυτοί εννοούν ότι η δουλειά είναι εύκολη, ξεκούραστη και πολύ καλύτερη απ' το να κάθονται στο μικρό σκαμνάκι της κατηγορίας της «αυστηρής μεταχείρισης», όπου κάποιος δεν επιτρέπεται να κάνει τίποτα.)