Η ιστορία του Xuanzang: Ορθή Πίστη και Θαύματα

Το Ταξίδι στη Δύση, ένα γνωστό Κινεζικό μυθιστόρημα, μιλά για το ταξίδι ενός μοναχού στην Ινδία για να αποκτήσει τις Βουδιστικές γραφές. Ο μοναχός και οι τρεις μαθητές του, στους οποίους περιλαμβάνεται ο Βασιλιάς των Πιθήκων, ξεπέρασαν πολλά εμπόδια και έγιναν μάρτυρες πολλών θαυμάτων.
Στην πραγματική ζωή, ένας μοναχός ονόματι Xuanzang ταξίδεψε στην Ινδία για να αποκτήσει τις Βουδιστικές γραφές κατά τη διάρκεια της Δυναστείας των Τανγκ. Το ταξίδι του διήρκησε συνολικά 19 χρόνια. Με διαταγή του Αυτοκράτορα Taizong, οι περιπέτειες του καταγράφηκαν επίσης στο βιβλίο The Great Tang Records on the Western Regions.

Η ιστορία του Xuanzang είναι καταγεγραμμένη σε πολλά ιστορικά βιβλία. Οι μαθητές του, Huili και Yancong, κατέγραψαν τις εμπειρίες του λεπτομερώς βάσει των υπαγορεύσεών του. Ακολουθούν κάποιες μαρτυρίες των προκλήσεων που αντιμετώπισε, της ορθής πίστης του και των θαυμάτων που βίωσε.

Τέλειο Άλογο Χιλίων Μιλίων

Σύμφωνα με την Ιστορία των Πρώιμων Χρόνων της Δυναστείας Τανγκ, το αρχικό όνομα του Xuanzang ήταν Chen Yi. Ήταν πολύ ευφυής και έγινε μοναχός στην ηλικία των 13. Η γνώση και η κατανόηση του για τη Βουδιστική γραφή ήταν ευρεία και βαθιά. Ταξίδεψε επίσης για να συζητήσει τις κατανοήσεις των Βουδιστικών αρχών με άλλους. Εξαιτίας αυτού, οι άνθρωποι τον ανέφεραν ως το Τέλειο Άλογο Χιλίων Μιλίων (Thousand-Mile Fine Horse) (qian li ma) της αίρεσης Shakyamuni.

Οι Βουδιστικές γραφές εκείνη την εποχή μεταφράστηκαν όλες από τη Σανσκριτική. Υπήρχαν διαφορετικές εκδόσεις και αποκλίσεις υπήρχαν μεταξύ τους. Ο Xuanzang είχε πολλές ερωτήσεις και σε πολλά σημεία είχε σύγχυση, αλλά δεν μπορούσε να βρει οριστικές απαντήσεις γι' αυτά. Ένας μοναχός από τη Σίντχου (Sindhu) (στην αρχαία Ινδία) του ανέφερε αργότερα για τη μονή Ναλάντα στη Σίντχου, όπου υπήρχε ένας μοναχός ονόματι Sīlabhadra. Ο Sīlabhadra ήταν γνωστός για τη διδασκαλία της Yogacarabhumi Sastra. Εάν κάποιος μπορούσε να αποκτήσει βαθιά κατανόηση για τη Yogacarabhumi Sastra, πολλά ερωτήματα σχετικά με τις Βουδιστικές γραφές θα μπορούσαν να επιλυθούν. Ακούγοντας αυτά τα λόγια, ο Xuanzang αποφάσισε να ταξιδέψει δυτικά για να αναζητήσει το ντάρμα στην Ινδία.

Οι τότε νόμοι απαγόρευαν στους μοναχούς να ταξιδεύουν σε ξένες χώρες. Αργότερα, λόγω ενός λιμού κοντά στην πρωτεύουσα κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους του Ζενγκουάν (Zhenguan) (περίοδος της δυναστείας των Τανγκ), οι μοναχοί είχαν το δικαίωμα να ταξιδεύουν σε άλλες περιοχές για να ικετεύσουν για φαγητό. Ο Xuanzang εκμεταλλεύτηκε αυτή την ευκαιρία και κατευθύνθηκε δυτικά με άλογο.

Περιστατικά στους Πύργους των Πυρσών

Εκείνη την εποχή, η Δυναστεία των Τανγκ βρισκόταν σε πόλεμο με το Δυτικό Τουρκικό Χαγκανάτε (Khaganate), και ένα ταξίδι προς τα δυτικά μέσα σε αυτή την περιοχή θα ήταν πολύ επικίνδυνο. Στην πραγματικότητα, μια αυτοκρατορική διαταγή απαγόρευε σε οποιονδήποτε να ταξιδεύει στις δυτικές περιοχές. Στην πορεία, ο Xuanzang εξήγησε στους αξιωματικούς και τους στρατηγούς που συνάντησε τον λόγο που ταξίδευε δυτικά. Συγκινημένοι από την ειλικρίνεια και την αποφασιστικότητά του, έκαναν μια εξαίρεση και του επέτρεψαν να συνεχίσει το ταξίδι του.

Κατά μήκος των συνόρων ήταν πύργοι με πυρσούς με απόσταση μεταξύ τους 100 li (περίπου 30 μίλια). Μεταξύ τους δεν ήταν τίποτα άλλο παρά έρημος, που ήταν πολύ δύσκολο να διασχίσει κανείς. Αφού ταξίδεψε πέρα από το Yangguan (κοντά στο Dunhuang, νότια του Yumenguan ή Jade Gate Pass), ο Xuanzang χρειάστηκε να περάσει πέντε πύργους. Αυτοί οι πύργοι με τους πυρσούς φρουρούνταν από στρατιώτες συνεχώς και ήταν επίσης τα μοναδικά μέρη με νερό.

Ο Xuanzang έφτασε στον πρώτο πύργο με πυρσούς και ήταν έτοιμος να πάρει λίγο νερό όταν ένα βέλος έπεσε ακριβώς πίσω του. Ο Xuanzang φώναξε δυνατά να μην του ρίξουν και ότι ήταν ένας μοναχός από το Chang'an που ταξίδευε στο Δυτικό Παράδεισο για να αναζητήσει τις Βουδιστικές διδασκαλίες. Οι στρατιώτες σταμάτησαν και τον καλωσόρισαν μέσα στους τοίχους του πύργου.

Ο Wang Xiang, ο υπεύθυνος αξιωματικός του πύργου, πίστευε και αυτός στο Βουδιστικό ντάρμα. Ζήτησε από τους στρατιώτες να φέρουν λίγο καλό νερό για τον Xuanzang και είπε στον Xuanzang να κατευθυνθεί απευθείας στον τέταρτο πύργο. Ο αξιωματικός που φύλαγε τον πύργο του φάρου, ο Wang Bolong, ήταν συγγενής του, και θα μπορούσε να τον βοηθήσει.

Στον τέταρτο πύργο, ο Wang Bolong είπε στον Xuanzang: «Δεν μπορείτε να συνεχίσετε μπροστά. Ο άνθρωπος που φρουρεί τον πέμπτο πύργο σίγουρα θα σε συλλάβει. Τον ξέρω.»

Ο Wang Bolong προμήθευσε τον Xuanzang με μια μεγάλη σακούλα νερό. Του είπε επίσης ότι ο μόνος τρόπος για να συνεχίσει ήταν να ταξιδέψει στην έρημο και να βρει ένα μέρος με το όνομα Yemaquan, όπου υπήρχε μια πηγή νερού.

Θαύματα στην Έρημο

Σύμφωνα με την απεικόνιση στο Ci En Zhuan, ο Xuanzang εισήλθε στην έρημο. Δεν υπήρχε κανένα σημάδι ζωής - ούτε πουλιά πετούσαν στον ουρανό ούτε άγρια ζώα στο έδαφος. Αντιθέτως, υπήρχαν ίχνη καμήλας και περιττωμάτων αλόγων, μαζί με τα οστά νεκρών ανθρώπων. Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, ο ζεστός αέρας προκαλούσε αντικατοπτρισμούς από φοβερά και τρομακτικά φαντάσματα και δαίμονες.

Ο Xuanzang τελικά δεν βρήκε την πηγή νερού στο Yemaquan. Επιπλέον, ενώ έπινε μια γουλιά από την σακούλα νερού, κατά λάθος την έριξε, και το πολύτιμο νερό εξαφανίστηκε στην ξηρά άμμο αμέσως. Ο Xuanzang ήξερε ότι χωρίς νερό, η συνέχιση του ταξιδιού του σήμαινε βέβαιο θάνατο. Ετοιμαζόταν να γυρίσει πίσω, όταν θυμήθηκε έναν όρκο που είχε δώσει πριν το ταξίδι: «Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού προς τα δυτικά για να αναζητήσω το Ντάρμα, δεν θα επιστρέψω προς τα ανατολικά ούτε ένα βήμα χωρίς να αποκτήσω τις πραγματικές Βουδιστικές γραφές.»

Ο Xuanzang αποφάσισε έτσι ότι θα προτιμούσε να πεθάνει παρά να αποτύχει στην αποστολή του και συνέχισε να ταξιδεύει δυτικά. Μετά από άλλες τέσσερις ημέρες και πέντε νύχτες χωρίς νερό, υπέφερε από υπερβολική δίψα και κόπωση και είχε πυρετό.

Ο Xuanzang έχοντας χάσει τις μισές αισθήσεις του συνέχισε να απαγγέλλει στίχους από τη Βουδιστική γραφή. Επίσης, έδωσε μοναστικό όρκο στη Μποντισάτβα Γκουαγίν ότι, ως μαθητής των Βουδιστικών διδασκαλιών, ο στόχος του ταξιδιού του δεν ήταν να αποκτήσει φήμη ή υλικά αγαθά. Αντίθετα, ήθελε μόνο να φέρει πραγματικές διδαχές της Μαχαγιάνα (ή του Μεγάλου Οχήματος) στην Ανατολική Γη (τις περιοχές της Δυναστείας των Τανγκ). Ήλπιζε ότι η Μποντισάτβα Γκουαγίν θα τον ενδυνάμωνε και θα τον στήριζε. Με αυτή τη σκέψη, έχασε τις αισθήσεις του.

Τη νύχτα, ο Xuangzang ξύπνησε και ένιωσε την αύρα ενός δροσερού αέρα. Η σωματική του δύναμη είχε ανακάμψει λίγο, και ήθελε να πάρει έναν υπνάκο στην έρημο.

Αποκοιμήθηκε και ονειρεύτηκε ότι μπροστά του στεκόταν ένα πολύ ψηλό θεϊκό ον με χρυσή πανοπλία. Το ον του είπε: «Γιατί κοιμάσαι; Βιάσου και φύγε!» Ξύπνησε και ανέβηκε στο άλογό του για να συνεχίσει το ταξίδι. Το άλογο ξαφνικά έχασε τον έλεγχο του και άρχισε να καλπάζει τρελά. Όταν το άλογο σταμάτησε να καλπάζει, τον είχε πάει σε μια πηγή. Ο Xuanzang σώθηκε.

Ο Xuanzang έφτασε στο βασίλειο του Kipin (επίσης γνωστό ως Kophene ή Kapisa) και βρήκε ότι το μονοπάτι ήταν πολύ απότομο και τραχύ και υπήρχαν άγρια ζώα όπως τίγρεις και λεοπαρδάλεις. Χωρίς να έχει ιδέα πώς να συνεχίσει, ο Xuanzang βρήκε μια καλύβα και αποφάσισε να διαλογιστεί μέσα σε ένα από τα δωμάτια.

Ο Xuanzang άνοιξε την πόρτα στο δωμάτιο κατά το σούρουπο και είδε έναν ηλικιωμένο μοναχό να κάθεται στο κρεβάτι. Ο μοναχός είχε τραύματα και κοψίματα στο πρόσωπό του, καθώς και πύον και αίμα σε όλο το σώμα του. Ο Xuanzang δεν ήξερε από πού είχε έρθει.

Αφού ο Xuanzang υποκλίθηκε για να τον χαιρετήσει, ο μοναχός του μετέδωσε προφορικά έναν τόμο από τη Prajnaparamita (επίσης γνωστή ως Heart Sutra). Το απήγγειλε επίσης ο Xuanzang με τη μία. Μόλις τελείωσαν, η γη είχε γίνει επίπεδη, ο δρόμος είχε διευρυνθεί και τα άγρια ζώα και οι δαίμονες είχαν κρυφτεί.

Αντιμετωπίζοντας τους Ληστές

Συνεχίζοντας το ταξίδι του δυτικά, ο Xuanzang πέρασε από τη Karasahr, τη Kucha, και έφτασε στην Tian Shan. Τα βουνά ήταν πολύ ψηλά και καλυμμένα με χιόνι και πάγο όλο το χρόνο, κάνοντας την αναρρίχησή τους πολύ δύσκολη. Ο Xuanzang σκαρφάλωσε σε ένα βουνό κατά τη διάρκεια της ημέρας και κοιμήθηκε στον πάγο το βράδυ. Μετά από αυτό διέσχισε ένα άλλο χιονισμένο βουνό που ήταν ακόμα πιο δύσκολο να αναρριχηθεί. Περισσότερο από ένα χρόνο μετά την αναχώρησή του από το Chang'an, έφτασε στην Ινδία.

Ο Xuanzang έμεινε στη βόρεια Ινδία για λίγο και στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς τη Ναλάντα στην κεντρική Ινδία. Έπρεπε να περάσει από το βασίλειο του Ayamukha στο δρόμο του. Καθώς ο Xuanzang ταξίδευε με βάρκα κατά μήκος του ποταμού Γάγγη, μια ομάδα ληστών σε περισσότερες από 10 βάρκες βγήκε από το δάσος και στις δύο πλευρές του ποταμού και επιτέθηκαν στη βάρκα τους.

Οι σύντροφοι του Xuanzang φοβήθηκαν και κάποιοι από αυτούς πήδηξαν στο ποτάμι, διακινδυνεύοντας τη ζωή τους για να ξεφύγουν. Οι ληστές περικύκλωσαν τη βάρκα και απαίτησαν να ανοίξουν όλοι τα ρούχα τους έτσι ώστε να μπορούν να ψάξουν για τιμαλφή. Ο Xuanzang ήταν ένας απλός μοναχός και δεν είχε τίποτα, αλλά οι ληστές ενθουσιάστηκαν που τον είδαν.

Οι ληστές πίστευαν σε μια αίρεση του διαβόλου που τους απαιτούσε να σκοτώνουν έναν άνδρα κάθε φθινόπωρο ως θυσία. Ο Xuanzang ήταν πολύ όμορφος και χαριτωμένος, και οι ληστές δεν είχαν δει ποτέ κάποιον που να δείχνει τόσο καλός. Άρχισαν να κάνουν προετοιμασίες για να σκοτώσουν τον Xuanzang.
Οι ληστές έστησαν ένα βωμό κατά μήκος της όχθης του ποταμού Γάγγη. Ο Xuanzang δεν τρόμαξε. Αντ' αυτού κάθισε ήρεμα για να διαλογιστεί και εισήλθε σε ηρεμία. Οι ληστές είδαν την εξαιρετική του γαλήνη και ένιωσαν σεβασμό γι 'αυτόν.

Όταν ο Xuanzang μπήκε σε ηρεμία, η ψυχή του άφησε το σώμα του. Τότε, ο Xuanzang έκανε έναν όρκο: «Εάν αυτό το ταξίδι για την αναζήτηση των Βουδιστικών γραφών αποτύχει, θα ήθελα να μετενσαρκωθώ στη θεϊκή γη και να συνεχίσω να μελετώ τον Φα του Φο εκεί. Μετά την ολοκλήρωση, θα ήθελα να μετενσαρκωθώ ξανά στον ανθρώπινο κόσμο και να προσφέρω σωτηρία στους ληστές που θα με σκοτώσουν.»

Αφού έδωσε αυτόν τον όρκο, η ψυχή του ανέβηκε όλο και ψηλότερα, μέσα από πολλά επίπεδα του ουρανού, και ήταν χαρούμενος που συνάντησε μια Μποντισάτβα. Ενώ η ψυχή του βρισκόταν στον θεϊκό κόσμο, ωστόσο, πολλά πράγματα συνέβησαν στον ανθρώπινο κόσμο.

Σκούροι, ισχυροί άνεμοι ήρθαν αμέσως από όλες τις κατευθύνσεις. Ήταν τόσο δυνατοί που τα μεγάλα δέντρα ξεριζώθηκαν και άμμος και σκόνη στροβιλίζονταν παντού. Το ποτάμι πλημμύρισε από κύματα, αναποδογυρίζοντας πολλές βάρκες που είχαν αγκυροβολήσει κατά μήκος της όχθης του ποταμού.
Οι ληστές πανικοβλήθηκαν, πιστεύοντας ότι οι πράξεις τους είχαν προκαλέσει την οργή του ουρανού. Ένας από αυτούς είπε ότι ήταν λάθος να σκοτώσεις έναν μοναχό, ειδικά επειδή ο Xuanzang είχε έρθει από την Ανατολική Γη της Δυναστείας των Τανγκ για να αναζητήσει τις Βουδιστικές γραφές.

Εκείνη τη στιγμή, ο Xuanzang βγήκε από την ηρεμία. Οι ληστές έριξαν τα όπλα τους στην άκρη και γονάτισαν μπροστά του. Ο Xuanzang δέχθηκε την απολογία τους και τους δίδαξε κάποιες Βουδιστικές αρχές. Επίσης, τους πρότεινε να σταματήσουν να κάνουν κακές πράξεις για να αποφύγουν την καρμική τιμωρία. Οι ληστές έριξαν στον Γάγγη όλα τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν για λεηλασία και επέστρεψαν τα τιμαλφή που είχαν πάρει. Αυτοί οι ληστές του Γάγγη έλαβαν τις Πέντε Εντολές, προσκύνησαν τον Xuanzang ξαπλώνοντας με το πρόσωπο κάτω και έφυγαν. Έτσι ο Xuanzang έφτασε με ασφάλεια στην ιερή γη του Βουδισμού.

Άφιξη στη Ναλάντα (Nalanda)

Το μοναστήρι της Ναλάντα ήταν το πιο αξιοσέβαστο Βουδιστικό ερευνητικό κέντρο στην αρχαία Ινδία εκείνη την εποχή και ήταν ο προορισμός του μεγάλου ταξιδιού του Xuanzang. Ο σεβάσμιος Bhante Sīlabhadra, ο οποίος ήταν πάνω από 100 ετών, ήταν ο πιο σεβαστός και θαυμαστός μεγάλος δάσκαλος στη Ναλάντα.

Συνοδευόμενος από άλλους μοναχούς, ο Xuanzang ευγενικά προσκύνησε ξαπλώνοντας με το πρόσωπο κάτω μπροστά στον Sīlabhadra.

Ο Sīlabhadra τον χαιρέτησε και ζήτησε από τον Xuanzang και τους άλλους μοναχούς να καθίσουν.
«Από πού είσαι;» ρώτησε ο Sīlabhadra.

«Είμαι από την Ανατολική Γη της Δυναστείας των Τανγκ. Έρχομαι εδώ για να μάθω από εσάς τη Yogacarabhumi Sastra, ώστε να μπορώ να διαδώσω τις Βουδιστικές αρχές στην Ανατολική Γη», απάντησε ο Xuanzang.

Ακούγοντας αυτά τα λόγια, ο Sīlabhadra δάκρυσε. Είπε στον Xuanzang μια ιστορία. Για πολλά χρόνια υπέφερε από πολύ επώδυνη αρθρίτιδα. Τρία χρόνια νωρίτερα, έγινε τόσο επώδυνη που αποφάσισε να τερματίσει τη ζωή του με νηστεία μέχρι θανάτου. Την ίδια νύχτα που πήρε την απόφασή του, είδε στο όνειρο του μία Μποντισάτβα, που του είπε: «Ήξερα ότι θα εγκατέλειπες το σώμα σου και είμαι εδώ για να σε σταματήσω. Εάν μπορείς να παρουσιάσεις τη Yogacarabhumi Sastra σε μέρη όπου δεν είναι γνωστή, η ασθένειά σου θα σταματήσει. Σε τρία χρόνια από τώρα, ένας μοναχός από την Κίνα θα αναζητήσει τις Βουδιστικές γραφές από εσένα. Πρέπει να τον διδάξεις και να του ζητήσεις να διαδώσει τις γραφές στην Ανατολική Γη. Σε παρακαλώ κάνε υπομονή». Ενδιαφέρον είναι ότι, αφού ο Sīlabhadra ξύπνησε από το όνειρο, η αρθρίτιδα του θεραπεύτηκε.

Το όνειρο του Sīlabhadra συνέπεσε με την αναχώρηση του Xuanzang για το ταξίδι του τρία χρόνια νωρίτερα. Και οι δύο γνώριζαν ότι ήταν μια θεϊκή ρύθμιση για να ολοκληρώσουν τις αποστολές τους. Από τότε, ο Xuanzang άρχισε να μαθαίνει από τον Sīlabhadra.

Άλλο ένα Θαύμα

Κατά την παραμονή του στη Ναλάντα, ο Xuanzang πέρασε επίσης δύο χρόνια μαθαίνοντας από τον Jayasena. Ένα βράδυ, είδε ένα παράξενο όνειρο ότι η Ναλάντα ήταν εντελώς ερημωμένη. Υπήρχαν αρκετά βουβάλια τριγύρω, αλλά δεν υπήρχε κανένα σημάδι από τους μοναχούς. Ο Xuanzang επρόκειτο να βαδίσει προς τα επάνω όταν μια χρυσή θεότητα μπλόκαρε το μονοπάτι του. Η θεότητα του έδειξε ότι ο ουρανός ήταν εντελώς κόκκινος και ένα κοντινό χωριό είχε πάρει φωτιά. Η θεότητα του είπε να επιστρέψει αμέσως στη Δυναστεία των Τανγκ, καθώς ο Ινδός Βασιλιάς θα συναντούσε το χαμό του σε 10 χρόνια και η Ινδία θα έπεφτε σε μια περίοδο αναταραχής.

Ο Xuanzang ακολούθησε τη συμβουλή της χρυσής θεότητας και ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής του στην Κίνα.

Σύνοψη

Αν και οι εμπειρίες του Xuanzang για την αναζήτηση των γραφών μπορεί να μην έχουν την γεμάτη δράση φαντασία του μυθιστορήματος Ταξίδι στη Δύση, η ιστορία του έχει μερικά κοινά χαρακτηριστικά.
Ο Xuanzang, όπως ο μοναχός Tang στο Ταξίδι στη Δύση, δεν έχει υπερφυσικές ικανότητες. Τόσο ο Xuanzang όσο και ο μοναχός Tang βασίζονται στην πίστη τους στο Βουδιστικό ντάρμα για να εμμείνουν στις αποστολές τους. Ο Βασιλιάς των Μαϊμούδων, από την άλλη, έχει ισχυρές υπερφυσικές ικανότητες, αλλά εύκολα εξοργίζεται. Ο Βασιλιάς των Μαϊμούδων τα έκανε χάλια στον ουρανό γιατί δεν του άρεσε η αποστολή του να διαχειρίζεται τα άλογα του ουρανού. Η άτακτη συμπεριφορά του προκλήθηκε από τη ζήλια του. Ως καλλιεργητές του Βουδιστικού νόμου, τόσο ο Xuanzang όσο και ο μοναχός Tang έδωσαν προσοχή στο σίνσινγκ τους, και βασιζόμενοι στην πίστη τους στο ντάρμα, μπορούσαν να αφήσουν τα πάντα στον ανθρώπινο κόσμο. Αντιμετωπίζοντας δοκιμασίες ζωής και θανάτου, ποτέ δεν αμφιταλαντεύτηκαν από την πίστη τους. Μόνο με αυτή την ορθή πίστη θα μπορούσαν να γίνουν θαύματα στα ταξίδια τους για να αποκτήσουν τις Βουδιστικές γραφές.

http://en.minghui.org/html/articles/2019/7/13/178423.html