Τι έχω δεί σε άλλες διαστάσεις

Κάποτε είδα τον Δάσκαλο να στέκεται στην άκρη του ορίζοντα και πίσω του βρισκόταν η απέραντη θάλασσα της δυστυχίας. Ο κόκκινος ήλιος που ήταν μπροστά του είχε ανατείλει πλήρως.

Καθώς έστελνα ορθές σκέψεις στις 18 Δεκ 2012, είδα τα υποζύγια των ασκούμενων που έστελναν ορθές σκέψεις μαζί μου, να εμφανίζονται στα διαστατικά πεδία μας. Του ασκούμενου Φούερ το υποζύγιο ήταν όπως του Ζιανγκ Ζιγιά, ήταν πάνω σ’ ένα ελάφι (σιμπουξιάνγκ). Η ασκούμενη, η οποία σημείωσε 78 πόντους είχε ένα πολύ όμορφο και ζωηρό μικρό άσπρο άλογο ως υποζύγιο της, το οποίο χοροπηδούσε τριγύρω μπροστά της. Μόλις πριν από μερικές ημέρες, είδα αυτήν την ασκούμενη ντυμένη με ένα εξαιρετικό μωβ μεταξένιο και σατέν φόρεμα, στυλ της Δυναστείας Τάνγκ. Έκανε αποφασιστικά βήματα καθώς έμπαινε στο παλάτι της. Τις τελευταίες ημέρες, την έχω δει να κάθεται στο θρόνο της με όλα τα αισθανόμενα όντα στον κόσμο της να γονατίζουν μπροστά της, ενωμένα τα χέρια τους ως ένδειξη σεβασμού, γιατί τους είχε σώσει και πραγματικά ήταν η βασίλισσα τους, η αρχόντισσά τους. Ο άντρας ασκούμενου σημείωσε 36 πόντους. Το Αρχέγονο πνεύμα του είναι ένα αθώο κοριτσάκι περίπου 13 με 14 ετών. Το ισοζύγιο της είναι μια όμορφη λευκή χήνα με ένα παχύ μακρύ λαιμό. Το υποζύγιο της αδελφής (το χρυσό αγόρι) και εγώ (το κορίτσι με το όνομα Τζέϊντ) είναι δύο όμορφα παγώνια. Το Αρχέγονο πνεύμα της αδερφής είναι ένα νεαρό αγόρι της σχολής του Τάο. Είδα ότι φαινόταν σαν ένα νεαρό αυτοκράτορα που μόλις κάθισε στο θρόνο του, καθόταν όρθιος στο δικό του θρόνο εξαιρετικά επιβλητικός. Ο κόσμος της είναι τεράστιος, πολύ θαυμάσιος και πολύ φωτεινός.

Είδα ότι τον Δάσκαλο να κάθεται όρθιος πάνω σ’ ένα τεράστιο Θρόνο από Λουλούδι Λωτού. Πολλοί ασκούμενοι του Ντάφα απογειώνονταν στον αέρα και πετούσαν προς το Δάσκαλο από όλες τις κατευθύνσεις. Ήταν διάσπαρτοι σε διαφορετικά επίπεδα στον ουρανό και ήταν πάνω σε διαφορετικά υποζύγια . Οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν αυτό το εντυπωσιακό θέαμα.

Κάποτε είδα απέραντα χωράφια βαμβακιού. Στο σούρουπο αφού ο ήλιος έδυε, ήμουν ντυμένη σαν ένα κορίτσι του χωριού και μετέφερα ένα καλάθι από μπαμπού. Μάζευα βαμβάκι και έκανα την φαινομενικά ατελείωτη γεωργική εργασία. Ξαφνικά είδα ένα παγώνι που πετούσε προς το μέρος μου από μακριά. Φαινόταν πολύ ανήσυχο και κουρασμένο, στην πλάτη του είχε ένα σωρό από ρούχα και ένα βασιλικό στέμμα με πλεγμένα κρίνα μέσα σ’ αυτό. Έφερνε την πρόσκληση και τις παροτρύνσεις του Δασκάλου. Σταμάτησε δίπλα μου και είπε: «Από το τεράστιο ουρανό και τη γη και όλα τα αισθανόμενα όντα, μόνο ο θρόνος του Άρχοντα Τζέϊντ είναι άδειος. Άρχοντα, ο χρόνος έχει τελειώσει και θα πρέπει να φύγεις. Μην είσαι προσκολλημένος στο κενό, την προσωρινή φήμη και τα υλικά πράγματα αυτού του ανθρώπινου κόσμου. Ο Δάσκαλος έχει προετοιμάσει για σένα ανεξάντλητα πλούτη που έρχονται καθώς απλώνεις το χέρι σου. Πραγματικά πρέπει να εργάζεσαι τόσο σκληρά εδώ; Είσαι ο Άρχοντας! Μιλώντας για τους πόνους και τις λύπες, μιλώντας για φήμη και τύχη, τα πάντα των πάντων θα περάσουν τελικά. Όλα τελικά θα φύγουν! Ο Δάσκαλος μας περιμένει δίπλα στη θάλασσα της δυστυχίας ».

Δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς από το να κλάψω.
Πέταξα το άχρηστο καλάθι που μπαμπού από το χέρι μου και σκαρφάλωσα στη θέση μου με δάκρυα στα μάτια. Το παγώνι άνοιξε την ουρά του και τα φτερά του και πετάξαμε μακριά. Κάτω από μας ήταν η απέραντη θάλασσα της δυστυχίας, βάλτοι, επικίνδυνοι καταρράχτες, απότομες κορυφές, βουνά, βράχια, και βαθιές κοιλάδες. Θα μπορούσαμε να πέσουμε κατά λάθος σε μια βαθιά κοιλάδα ή σε ένα επικίνδυνο καταρράχτη και να γίνουμε κομμάτια, κάτι πέρα από λύτρωση! Έβγαζα στρώματα και στρώματα από τα βρώμικα ρούχα μου και τα άλλαζα με νέα ρούχα που ο Δάσκαλος είχε ετοιμάσει για μένα.

Καθώς πετούσαμε σε απόσταση και σε διάφορα επίπεδα, είδα αμέτρητα όντα στο βάλτο, να παλεύουν, κουνώντας τα χέρια τους σε μένα και να ζητούν βοήθεια. Τους τράβηξα έξω από τη λάσπη και αμέτρητα μικροσκοπικά κρίνα με μπουμπούκια άνθισαν στα χέρια μου. Έβαλα κάθε ον που είχα σώσει σε κάθε ένα μπουμπούκι.

Ήμουν σε βαθιά επίγνωση ότι στο τέλος του τέλους θα πρέπει να εγκαταλείψω όλες τις προσκολλήσεις και τις ανθρώπινες αντιλήψεις μου όσο το δυνατόν γρηγορότερα, να αποβάλω το ανθρώπινο κέλυφος και να φτάσω στην ακτή πριν από το ηλιοβασίλεμα. Διαφορετικά κάθε ανήθικη σκέψη μπορούσε να με σταματήσει και να με κάνει να πέσω. Δεν θα ξαναείχα την ευκαιρία να επιτρέψω στο αληθινό σπίτι μου και θα εξολοθρευόμουν μαζί με τα αισθανόμενα όντα από κάθε επίπεδο του κόσμου μου. Εκατοντάδες εκατομμυρίων χρόνια αναμονής και εκατομμύρια εκατομμυρίων χρόνων μετενσαρκώσεων θα καταστρέφονταν εν ριπή οφθαλμού.

Το υποζύγιο μου, το παγώνι, με μετέφερε μέχρι που τελικά πήγαμε στο Θρόνο από Λουλούδι Λωτού του Δασκάλου. Τα φτερά στην πλάτη του είχαν μουσκέψει από τον ιδρώτα και σχημάτισαν πολλούς κόμπους. Πήγα στο κατώτατο επίπεδο του Θρόνου από Λουλούδι Λωτού του Δασκάλου και το παγώνι αμέσως μετατράπηκε σε παγώνι από νεφρίτη.

Στο Θρόνο από Λουλούδι Λωτού ήταν ένα όμορφο μέρος που λέγεται Πηγή Μπίξου. Το νερό της πηγής ήταν ζεστό και καθαρό. Κάθε ασκούμενος του Ντάφα που πήγαινε στο Θρόνο από Λουλούδι Λωτού έπρεπε να περάσει σε αναγέννηση περνώντας μέσα από την πηγή. Έπλυνα τη σκόνη από το σώμα μου εκεί. Γύρισα και κοίταξα κάτω στο βάθος. Είδα ζωές που δεν έχουν σωθεί σε κάθε επίπεδο. Παραπονιόντουσαν σε θρηνώδης τόνους «Γιατί δεν μας έσωσες;"
Συνειδητοποίησα ότι ήταν υπαινιγμός του Δασκάλου σε μένα ότι υπήρχαν όλο και λιγότερες ευκαιρίες για να διευκρινίσω την αλήθεια προσωπικά τώρα.

Ενώ έστελνα ορθές σκέψεις την επόμενη μέρα, είδα τον Δάσκαλο να εξακολουθεί να κάθεται στο λουλούδι του λωτού. Όλοι οι ασκούμενοι του Ντάφα που πετούσαν στον αέρα είχαν τραβηχτεί από το γκονγκ του Δασκάλου πάνω στα πέταλα λουλουδιού του λωτού, επειδή ο χρόνος δεν επέτρεπε την αργή ανύψωση στην καλλιέργεια. Ο Δάσκαλος έπρεπε να τελειώσει στις 21 Δεκεμβρίου του 2012, την χρονική στιγμή που οι παλαιές δυνάμεις είχαν κανονίσει όμως η συνολική προθεσμία δεν μπορεί να παραταθεί.
Ενώ έστελνα ορθές σκέψεις την επόμενη μέρα, 20 Δεκεμβρίου, είδα τον Δάσκαλο ντυμένο με χρυσό ράσο να κάθεται σε ένα μεγάλο λουλούδι λωτού. Συνέχισε να κάνει με τα χέρια την στάση του λουλουδιού του λωτού και αυτό ήταν ένα αξιόλογο θέαμα. Όλοι οι ασκούμενοι του Ντάφα είχαν τραβηχτεί από το γκονγκ του Δασκάλου και κάθονταν στα πέταλα λουλουδιού του λωτού με ανεγερμένες τις παλάμες τους και έστελναν ορθές σκέψεις. Πολλοί ορθοί θεοί ήταν διάσπαρτοι στον αέρα πάνω από τον Θρόνο του Λουλουδιού του Λωτού προστατεύοντας και προφυλάγοντας το πεδίο. Ο μεγάλος Θρόνος από Λουλούδι Λωτού περιστρεφόταν μόνος του, καθώς περιστρέφονταν μπήκε στα Τρία Βασίλεια. Καθώς ο Δάσκαλος έκανε τις κινήσεις των χεριών, το λουλούδι του λωτού περιστρεφόταν. Όπου κι αν πήγαινε το λουλούδι λωτού, έβλεπα ότι όλοι οι πλανήτες είχαν αναδιαρρυθμιστεί. Μερικοί πλανήτες σπρώχτηκαν μακριά, όπως οι πλανήτες που υποτίθεται θα χτυπούσαν τη γη, μερικοί εξερράγησαν. Τα θραύσματα από τις εκρήξεις και όλες οι αποσυντιθέμενες κακές ουσίες αναμίχθηκαν και βυθίστηκαν. Ο κακός κόκκινος δράκος στο κάτω μέρος του χτυπήθηκε από όλα τα τμήματα και έγινε μια μεγάλη μάζα. Άλλαξε χρώμα από κόκκινος σε μαύρος, έπεσε κάτω και έχασε το σχήμα του. Συνεχώς στέλνουμε ορθές σκέψεις για να εξαλειφθεί το κακό. Το γκονγκ των ασκούμενων του Ντάφα ήταν σαν πολλές ατομικές βόμβες που μεταφέρουν πανίσχυρη δύναμη και ρίχνονταν σε διαφορετικές κατευθύνσεις στο σύμπαν.
Ο θεός που μετέφερε τα εννέα βέλη του πολέμου στην πλάτη του ήταν ένας από τους πολλούς θεούς. Το όγδοο βέλος του είχε ήδη ξαποληθεί προς την Ινδία. Είδα ότι ο Δάσκαλος κούνησε το κεφάλι και ο θεός εξαπέλυσε το ένατο βέλος από το Πεκίνο, στην Κίνα, κατ 'ευθείαν προς τη Νέα Υόρκη, στις ΗΠΑ.
Καθώς στέλναμε ορθές σκέψεις στις 21 Δεκεμβρίου του 2012, είδα ότι ο Θρόνος από Λουλούδι Λωτού του Δασκάλου είχε γυρίσει προς το ηλιακό σύστημα. Κοίταξα κάτω προς τη γη και είδα κάποιους απεχθής και αμαρτωλούς ανθρώπους. Ζούσαν μια ζωή ακολασίας και φθοράς και έκαναν όλα τα είδη κακών πραγμάτων. Οι μερικώς αποσυντιθέμενες κακές ουσίες του σύμπαντος έπεσαν στη γη μαζί με το μαύρο κάρμα των ανθρώπων. Η επιφάνεια της γης ήταν πάρα πολύ βρώμικη.

Είδα ότι ένας ορθός Θεός ήταν τόσο θυμωμένος που δεν μπορούσε να περιμένει από το να κουνήσει το χέρι του και να κάνει τη γη να εκραγεί και να εξαφανιστεί. Είδα επίσης, λυπημένο τον Βασιλιά των μαύρων Δράκων και με συγκρατημένη έκφραση. Τύλιξε τα μανιασμένα κύματα και όλα τα πράγματα στο κάτω μέρος του ωκεανού και ήθελε να καταπιεί την ανθρωπότητα μαζί με το θαλασσινό νερό. Μόνο ο συμπονετικός Δάσκαλος δεν είχε κούνησε το κεφάλι.

Στις 28 Δεκεμβρίου του 2012, είδα τον Δάσκαλο να είναι πάνω στο Θρόνο από Λουλούδι Λωτού. Είχε τελειώσει με το Γαλαξία και άρχισε να εισέρχεται στο μπροστά στης γη. Όταν ανύψωσα την παλάμη μου για να εξαλειφθεί το κακό, είδα ένα παράξενο ψάρι με πολύ μικρά μάτια και πολύ μυτερό κεφάλι χελώνας. Το κεφάλι του ψαριού ήταν σαν σπαθί και ορμώντας κατευθύνονταν προς το μέρος μας. Ο Δάσκαλος έριξε κάτι που έμοιαζε με λεπτή μαύρη ζώνη προς το περίεργο ψάρι που ήταν τυλιγμένη στο χέρι του, το οποίο αμέσως περιορίστηκε εντελώς. Καθώς οι ασκούμενοι του Ντάφα έστελναν ορθές σκέψεις μαζί αμέσως είχε διαλυθεί και διασπάστηκε σαν πυροτέχνημα που εκρήγνυται.
Όπως ερχόμασταν όλο και πιο κοντά στην επιφάνεια της γης υπήρχε περισσότερο και περισσότερο αποσυντιθέμενη ύλη και γινόταν όλο και πιο πυκνή. Ο Δάσκαλος έκανε συνθήματα με τα χέρια όλο και πιο γρήγορα. Είδα ότι πολλοί ασκούμενοι είχαν ανυψωμένες τις παλάμες τους όμως τα μάτια τους κοίταζαν γύρω.

Ενώ στλεναμε ορθές σκέψεις, έπρεπε να κάνουμε ισχυρή τη δύναμη των σκέψεών μας, να συγκεντρωθούμε και επίσης να αυξήσουμε τη συχνότητα και τη διάρκεια του χρόνου για να πάρουμε ένα φορτίο από τους ώμους του Δασκάλου.

Το παραπάνω είναι ό, τι έχω δει στο σημερινό επίπεδο μου. Ζητώ με σεβασμό από τους συνασκούμενους μου να επισημάνουν ευγενικά κάτι που λείπει. Χε Σι.