Η κα Τζου Τζίτσιν πεθαίνει ως αποτέλεσμα της δίωξης στην επαρχία Χέιλονγκτζιάνγκ

Η κα Τζου Τζίτσιν ζούσε στην πόλη Τζιαμουσί, στην επαρχία Χέϊλονγκτζιάνγκ. Άρχισε την εξάσκηση του Φάλουν Γκονγκ τον Ιούνιο του 1998, βιώνοντας μεγάλη ωφέλεια από αυτήν την θαυμάσια πρακτική. Μετά τις 20 Ιουλίου του 1999 που άρχισε η κυβερνητική δίωξη, πήγε στο Πεκίνο να κάνει έκκληση για δικαιοσύνη για το Φάλουν Γκονγκ. Τον Φεβρουάριο του 2000 τέθηκε υπό κράτηση στο κέντρο κράτησης της πόλης Τζιαμουσί για περισσότερο από μήνα. Το σώμα της και το μυαλό της υπέστησαν σοβαρές βλάβες από τα βασανιστήρια που υπέφερε κατά την διάρκεια της κράτησης.

Στις 11 Μαίου του 2002, η κα Τζου συνελήφθει πάλι και τέθηκε υπό κράτηση ακόμα μια φορά στο κέντρο κράτησης της πόλης Τζιαμουσί. Έκανε απεργία πείνας για να διαμαρτυρηθεί για την κράτηση με αποτέλεσμα να βασανιστεί με υποχρεωτικό τάισμα ενώ την είχαν δεμένη στο πάτωμα με τα τέσσερα άκρα της τεντωμένα που παρ’ ολίγον να πεθάνει από το βασανιστήριο αυτό. Αργότερα την πήγαν στο στρατόπεδο εργασίας της πόλης Τζιαμουσί για να εκτίσει την τρίχρονη ποινή της.

Η κα Τζου δεν αποκήρυξε ποτέ την πίστη της ενώ βρισκόταν στο στρατόπεδο εργασίας, με αποτέλεσμα να βασανιστεί πολλές φορές. Τέσσερις φορές της δέσανε τα χέρια πίσω από την πλάτη επάνω σε ένα σκελετό μεταλλικού κρεβατιού. Πέντε φορές βασανίστηκε με τη μέθοδο «Μεγάλο πιάσιμο πίσω από την πλάτη με χειροπέδες1», ένα φρικτό βασανιστήριο. Υποβλήθηκε επίσης σε πολλά άλλα βασανιστήρια, συμπεριλαμβανομένου του καταναγκασμού να καθίσει πάνω σε συρμάτινο πλέγμα. Επίσης δεν της επιτρεπόταν να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα χωρίς άδεια, ενώ υποβλήθηκε σε μακροπρόθεσμη στέρηση ύπνου, σε καταναγκαστική σκληρή εργασία και σε υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες.

Τον Ιούλιο του 2002, ο φρουρός Τσιάνγκ κτύπησε άγρια την κα Τζου. Έπειτα έδεσε σε χειροπέδες και τα δυο της χέρια σε ένα μεταλλικό σκελετό κρεβατιού και την ανάγκασε να καθίσει στο τσιμεντένιο πάτωμα για μια εβδομάδα. Για μια ολόκληρη εβδομάδα δεν της επιτρεπόταν ο ύπνος, το να χρησιμοποιεί την τουαλέτα ή το να φάει.

Τον Σεπτέμβριο του 2002, η κα Τζου αποφάσισε ότι εφόσον ήταν αθώα κάθε εγκλήματος θα έπρεπε να αρνηθεί να δέχεται τον χαρακτηρισμό «εγκληματίας». Ως εκ τούτου αρνήθηκε να φορέσει τη στολή του στρατοπέδου εργασίας. Τότε ο Φρουρός Χε Τσιάνγκ για να καλύψει τη βάναυση πράξη που σχεδίαζε να κάνει δυνάμωσε το μεγάφωνο πάρα πολύ. Αυτός μαζί με πέντε ή έξι φρουρούς πήγαν μέσα και κτύπησαν την κα Τζου έως ότου το σώμα της καλύφθηκε από μώλωπες. Την έγδυσαν και με το ζόρι της φόρεσαν τη στολή. Η κα Τζου αρνήθηκε να συνεργαστεί και έβγαλε τη στολή μόλις μπόρεσε. Οι φρουροί τότε της έδεσαν τα χέρια πίσω από την πλάτη στο μεταλλικό σκελετό του κρεβατιού με χειροπέδες, αναγκάζοντάς την να κάτσει πάνω σε ένα συρμάτινο πλέγμα. Οι γλουτοί της πρήστηκαν, αιμορραγούσαν και πόναγε πάρα πολύ.

Οι φρουροί συνέχισαν να κρατούν την κα Τζου στο κελί της μέχρι τον Οκτώβριο του 2002. Το κελί ήταν πολύ υγρό και σκοτεινό. Οι φρουροί δεν της επέτρεπαν να κάθεται πάνω σε θερμά ενδύματα ή οτιδήποτε άλλο. Της στερούσαν τον ύπνο και δεν της επέτρεπαν να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα. Άνοιγαν σκόπιμα το παράθυρο τη νύχτα για να κάνει ακόμα περισσότερο κρύο. Όταν οι φρουροί είδαν ότι ακόμα και αυτή η βάναυση συμπεριφορά δεν ήταν ικανή να αναγκάσει την κα Τζου να δεχτεί την πλύση εγκεφάλου τους, αποφάσισαν να την βασανίσουν με το «Μεγάλο πιάσιμο πίσω από την πλάτη με χειροπέδες1» για ένα ολόκληρο απόγευμα. Τα χέρια της κας Τζου έχασαν την αίσθηση και πρήστηκαν τόσο πολύ που έμοιαζαν με φραντζόλες ψωμιού. Τα πόδια της είχαν πάθει κρυοπαγήματα και είχε αρχίσει να βήχει. Η κατάστασή της επιδεινώθηκε γρήγορα.

Πριν από το 16ο συνέδριο του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) το 2002, η διοίκηση του στρατοπέδου εργασίας σχεδίαζε να στείλει ένα τελεσίγραφο: όλοι οι ασκούμενοι που βρίσκονταν υπό κράτηση έπρεπε να γράψουν τις Τέσσερις Δηλώσεις διαφορετικά θα βασανίζονταν. Η κα Τζου αρνήθηκε να συμμορφωθεί με αυτήν την απαίτηση. Ο φρουρός Λίου Γιαντόνγκ την βασάνισε με τη μέθοδο «Μεγάλο πιάσιμο πίσω από την πλάτη με χειροπέδες1» για μια ακόμη φορά. Η κα Τζου λιποθύμησε εξαιτίας του ακραίου πόνου. Ο Λίου την ακούμπησε κάτω στο τσιμεντένιο πάτωμα και στη συνέχεια φώναξε το γιατρό του στρατοπέδου να την εξετάσει. Ο γιατρός του στρατοπέδου είπε ότι δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος να πεθάνει. Ο Λίου τότε την ξαναέβαλε να κάθεται στη στάση του βασανιστηρίου για ολόκληρο το απόγευμα. Επιπλέον κούναγε τις χειροπέδες για να επιδεινώσει τον πόνο. Όρισαν και έναν συνεργάτη3 για να συνεχίσει την πλύση εγκεφάλου της κας Τζου. Την επόμενη ημέρα την βασάνισαν πάλι με το «Μεγάλο πιάσιμο πίσω από την πλάτη με χειροπέδες» και χρησιμοποίησαν ηλεκτρικά μπαστούνια για να της προκαλέσουν ηλεκτροπληξία. Ο φρουρός Γιου Γουένμπιν έβαζε χαρτιά με λέξεις που δυσφημούσαν το Φάλουν Γκονγκ στο σώμα της. Μετά από αυτήν την αλληλουχία βασανιστηρίων, η κα Τζου ήταν ανίκανη να φροντίσει τον εαυτό της για πολύ καιρό.

Τον Μάρτιο του 2003, η κα Τζου αρνήθηκε να γράψει τις «Τέσσερις Δηλώσεις». Τότε βασανίστηκε ξανά με τη μέθοδο «Μεγάλο πιάσιμο πίσω από την πλάτη με χειροπέδες» από την φρουρό Λι Σίουτζιν και τον Λι Γιονγκμπό. Το καλοκαίρι του 2003, η κα Τζου αρνήθηκε πάλι να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις των αρχών, με αποτέλεσμα οι φρουροί Λίου Γιαντόνγκ και Λι Σίουτζιν να την αναγκάσουν να καθίσει στο συρμάτινο πλέγμα με τα δύο χέρια στα γόνατά της. Δεν της επέτρεπαν να κουνηθεί καθόλου. Εάν κουνιόταν, την τρύπαγαν και την κλώτσαγαν. Η κα Τζου αναγκάστηκε να κάθεται κατά αυτόν τον τρόπο από τις 6:00 π.μ. έως τις 8:00 μ.μ. για αρκετές ημέρες. Οι γλουτοί της αιμορραγούσαν και τα πόδια της είχαν πρηστεί..

Η κα Τζου είχε γίνει λεπτή σαν σκελετός. Δεν μπορούσε να κοιμηθεί καλά και είχε δυσκολίες στην αναπνοή. Αν και σε αυτή την κατάσταση αναγκαζόταν ακόμα να κάνει σκληρή εργασία. Τα υλικά παραγωγής με τα οποία οι κρατούμενοι έπρεπε να δουλέψουν περιείχαν τοξικά συστατικά με μια πολύ ισχυρή μυρωδιά. Αυτό έκανε την υγεία της κας Τζου, που ήταν ήδη εκτεθειμένη, να επιδεινωθεί περαιτέρω.

Η κα Τζου βρισκόταν σε εξαιρετικά άσχημη κατάσταση υγείας όταν τελικά απελευθερώθηκε. Οι οικογενειακές της συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες ως αποτέλεσμα της δίωξης. Η κα Τζου είχε χάσει την δουλειά της και ο σύζυγός της είχε υποχρεωθεί σε πρόωρη συνταξιοδότηση. Το παιδί τους χρειαζόταν να πάει στο σχολείο και οι γονείς της είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν το σπίτι για να αποφύγουν την σύλληψη. Η κα Τζου υποχρεώθηκε να κάνει μικροδουλειές για να βγάλει τα προς το ζειν. Δεν ανάκτησε ποτέ σωματικά. Στις 29 Φεβρουαρίου του 2008, η κα Τζου πέθανε σε ηλικία 46 ετών.

Σημείωση

1. «Μεγάλο Πιάσιμο πίσω από την πλάτη με χειροπέδες»: Τα χέρια του ασκούμενου είναι δεμένα πίσω από την πλάτη του με το ένα πάνω από τον ώμο και το άλλο χέρι στο κάτω μέρος της πλάτης. Οι φρουροί εφαρμόζουν έπειτα πολλή δύναμη για να τραβήξουν τα χέρια το ένα προς το άλλο και να τα δέσουν με χειροπέδες μαζί. Δείτε την απεικόνιση στην

http://www.clearwisdom.net/emh/articles/2001/11/24/16156.html

2. «Τέσσερις δηλώσεις»: Οι ασκούμενοι εξαναγκάζονται υπό την πλύση εγκεφάλου και τα βασανιστήρια να γράψουν τις «Τέσσερις Δηλώσεις» ως απόδειξη ότι έχουν απαρνηθεί την πεποίθησή τους. Κατασκευασμένα από το γραφείο 610, αποτελούνται από μια «επιστολή μετάνοιας», «μια εγγύηση» ότι δεν θα ξανασκήσουν Φάλουν Γκονγκ, μια «δήλωση απομάκρυνσης» για να δηλώσουν την διακοπή κάθε σχέσης με το Φάλουν Γκονγκ, και έναν κατάλογο ονομάτων και διευθύνσεων όλων των οικογενειακών μελών, των φίλων και των γνωστών που είναι ασκούμενοι.

3. «Συνεργάτες»: [Πρώην ασκούμενοι που έχουν στραφεί εναντίον του Φάλουν Γκονγκ υπό την πλύση εγκεφάλου και τα βασανιστήρια. Στην συνέχεια βοηθούν στη πλύση εγκεφάλου και τους βασανισμούς των ασκούμενων.]