Η Δύναμη της συμπόνιας

Τα βράδυ πριν την Κινεζική πρωτοχρονιά, διάβαζα τον Φα, δηλαδή τις διδασκαλίες του Φάλουν Γκονγκ για πέντε με έξι ώρες μονομιάς. Καθώς διάβαζα το σώμα μου εισήρθε σε μια κατάσταση στην οποία ένοιωθα ελαφρύς. Δεν ήξερα που πήγε το σαρκικό μου σώμα, και μου είχε απομείνει μόνο μια σκέψη-εκεινη της μελέτης του Φα. Σε αυτή την κατάσταση ένοιωθα ότι δεν είχα σαρκικό σώμα, και το σώμα μου έμοιαζε να είναι σε ένα σχήμα φωτός ή ενέργειας.

Κατά τη διάρκεια της μελέτης μου, είχα εντυπωσιαστεί από την απέραντη συμπόνια του Δασκάλου. Ατελείωτη συμπόνια γεννήθηκε στην καρδιά μου και ένιωσα πολύ μετανοιωμένος. Δεν μπορούσα παρά να κοιτάξω πίσω το ταξίδι της καλλιέργειας μου. Ποσό πολύ είχα αληθινά σκεφτεί τους άλλους κατά τη διάρκεια αυτών των οδυνηρών δοκιμασιών ή συγκρούσεων; Πόσες φορές είχα πραγματικά αφήσει την προσκόλληση στον εαυτό; Πόσες φορές είχα αληθινά αντιληφτεί από τα βάθη της καρδιάς μου, ότι θα έπρεπε να είμαι ένας αληθινός ασκούμενος του Ντάφα ο οποίος πάντα κοιτάζει μέσα του, φέρεται στους άλλους με συμπόνια, και προσπαθεί να προσφέρει σωτηρία σε πολυάριθμα όντα; Πόσες φορές πραγματικά έδειξα τη συγχώρεση, τη γενναιοδωρία, τη συμπόνια και την ειρήνη που θα έπρεπε να έχει ένας ασκούμενος του Ντάφα; Και πόσες φορές έχω πραγματικά ανταποκριθεί στο κριτήριο του;

''…παραμένετε ασυγκίνητοι όταν εμπλέκονται το προσωπικό συμφέρον και τα αισθήματα» και όταν το άτομο που χτυπηθεί δεν νιώθει έχθρα ή μίσος καθώς βιώνει τον πόνο και τακτοποιεί αυτό που έχει συμβεί με ένα χαμόγελο…;'' («Διδάσκοντας τον Φα το 2004 στο Συνέδριο του Φα στις Δυτικές Η.Π.Α» στις 28 Φεβρουαρίου του 2004)

Ένα βράδυ πέρυσι, όταν ήμουν σε οδυνηρή δοκιμασία, είπα ήσυχα στον Δάσκαλο ότι θα έπρεπε να δυναμώσω την πίστη μου. Σε ένα όνειρο είπα στο Δάσκαλο τι σκεφτόμουν και ο Δάσκαλος απάντησε με συμπονετική και ευγενική φωνή, «Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορείς». Στο όνειρο δεν κατάλαβα τι σήμαιναν τα λόγια του Δασκάλου έτσι, κοίταξα ανόητα τον Δάσκαλο. Το είπε πάλι, αλλά σε ένα βαρύτερο τόνο, «Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορείς». Κοιτώντας πίσω σε ότι έχω κάνει, νιώθω μετάνοια που δεν έχω ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Δασκάλου. Για πάνω από δέκα χρόνια, ο Δάσκαλος έχει εξαντληθεί για τους μαθητές του που βρίσκονται ακόμη στην ψευδαίσθηση. Εγώ είμαι αυτός που δεν είχα ξυπνήσει, που σκόνταφτα ξανά και ξανά στις δοκιμασίες και που θα έπρεπε να τραβηχτώ μπροστά από το Δάσκαλο σε αυτό το πιο θεϊκό κομμάτι καλλιέργειας.

Ο Δάσκαλος είπε:
«Μαθητές μου δεν πρέπει πάντα να μην αντιλαμβάνεστε πράγματα μέχρι να σας τα υποδείξω. Στην πραγματικότητα, όλα περιλαμβάνονται μέσα στον Φα. Γιατί δεν διαβάζετε τα βιβλία περισσότερο; Προτείνω ο καθένας απο εσάς να διαβάσει δέκα φορές το βιβλίο που έγραψα-''Απαραίτητα για περαιτέρω πρόοδο'' το οποίο και αποκαλείτε γραφές. Όταν το μυαλό σας δεν είναι ήρεμο, η μελέτη του Φα δεν είναι αποτελεσματική. Θα πρέπει να το διαβάζετε με ήρεμο μυαλό». («Ένα δυνατό φύσημα» από το απαραίτητα για περαιτέρω πρόοδο).

Αυτές είναι οι απατήσεις του Δασκάλου για τους ασκούμενους, στις οποίες δεν έχω ανταποκριθεί.

Δέκα χρόνια πριν, ήμουν ένας τοπικός συντονιστής για τις δραστηριότητες του Ντάφα. Όταν οι δοκιμασίες στην καλλιέργειά μου έγιναν τόσο τεράστιες που δεν μπορούσα να τις περάσω, ένιωθα πολύ πόνο. Όμως, δεν ήξερα ότι έπρεπε να διαβάσω τον Φα με ήρεμο νου, ήξερα απλά να γονατίζω μπροστά από τη φωτογραφία του Δασκάλου και να κλαίω ήσυχα. Η καρδιά μου πονούσε τόσο πολύ. Η ποιότητα φώτισης μου ήταν φτωχή. Ο Δάσκαλος είπε:

«Θυμηθείτε, τι είναι η αντιστροφή της συμβατικής σοφίας των ανθρώπινων όντων. Έτσι, όταν συναντάτε δοκιμασίες ενώ καλλιεργείστε, μην τα θεωρείτε προβλήματα, παρεμβάσεις στα ορθά σας καθήκοντα ή επιθέσεις εναντίον αυτών των καθηκόντων ή σκεφτείτε ότι « Αυτό ή εκείνο το πράγμα που κάνω είναι εξαιρετικής σημασίας…» Πολλά πράγματα μπορεί να μην είναι όπως τα βλέπετε. Η βελτίωση σας θα είναι πρώτη από όλα και η ολοκλήρωση σας στην καλλιέργεια θα είναι πρώτη από όλα». («Διδάσκοντας τον Φα στον Καναδά 2006»).

Κατά τη διάρκεια της περιόδου της επανόρθωσης του Φα, επειδή δεν είχα μελετήσει τον Φα καλά, ανάμεσα στη δίωξη ξανάχάθηκα στην ανθρώπινη κοινωνία. Αλλά ο Δάσκαλος δεν με παράτησε. Συνέχισε να μου δίνει υπαινιγμούς σώζοντας με συμπονετικά. Ο Δάσκαλος με έκανε σταδιακά να φωτιστώ στο ποιός πραγματικά ήμουν και να μάθω πώς να καλλιεργούμαι επιμελώς με σκοπό να προλάβω το μονοπάτι της Θέωσης. Επίσης, κατάλαβα τα λόγια του Δασκάλου: «η καλλιέργεια είναι καλλιέργεια του εαυτού. Ασχέτως με του τι είδους κατάσταση θα προκύψει, θα πρέπει να κοιτάξετε βαθιά τον εαυτό σας». («Διδάσκοντας τον Φα στον Συνέδριο του Φα στην πρωτεύουσα των Η.Π.Α». στις 22 Ιουλίου του 2006)

Είμαι περήφανος που είμαι ασκούμενος του Φα κατά τη διάρκεια της επανόρθωσης του Φα. Με αυτό το σκεπτικό, συχνά σκέφτομαι πως θα μπορούσα να ανταποκριθώ στο τίτλο του « ασκούμενου του Ντάφα κατά τη περίοδο της επανόρθωσης του Φα», τον πιο λαμπρό στο συμπαν. Σκέφτομαι συχνά πώς να αρνηθώ τους κανονισμούς των παλαιών δυνάμεων και να ακολουθήσω μονάχα το μονοπάτι που κανονίστηκε από τον Δάσκαλο. Αλλά πως θα μπορούσα να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του Δάσκαλου; Έτσι μελέτησα τον Φα επιμελώς. Για να προσφέρω σωτηρία στα αισθανόμενα όντα, για να αφήσω τους συνηθισμένους ανθρώπους να με καταλάβουν, για να δώσω μια ευκαιρία στους ανθρώπους και για προσφέρω στους ανθρώπους μια ευκαιρία να σωθούν, προσπαθώ σκληρά να καλλιεργήσω τον εαυτό μου σύμφωνα με την ανθρώπινη κοινωνία και να κάνω καλά τα τρία πράγματα.

Οι ασκούμενοι του Ντάφα θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν όλο το χρόνο και τις ευκολίες που έχουν για να κάνουν καλά τα τρία πράγματα. Σκέφτηκα κατά αυτόν τον τρόπο έτσι έδρασα κατά αυτόν τον τρόπο. Χρησιμοποιώ τις αρχές του Φα για να περιορίσω και να οδηγήσω το σκεπτικό και τη συμπεριφορά μου . Ακόμη και έτσι, μερικές φορές ασυνείδητα αναπτύσσω μερικές ανθρώπινες προσκολλήσεις. Βρίσκω οτι ακόμη έχω πολύ δρόμο μέχρι να προφτάσω, και ότι χρειάζεται να διαβάζω τον Φα επιμελώς. Ελπίζω οι ασκούμενοι του Ντάφα να μπορούν να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλο και να καλλιεργηθούν επιμελώς.