Κερδίζοντας φυσικά χωρίς επιδίωξη: Έντεκα Χρόνια Υγείας

Πριν αρχίσω να εξασκώ Φάλουν Γκονγκ, ήμουν γνωστός ως «ο άρρωστος άνθρωπος». Κάθε μήνα έπρεπε να πληρώνω 300 με 500 γιουάν (500 γιουάν είναι το μέσο μηνιαίο εισόδημα ενός αστού εργάτη στην Κίνα) για ιατρικά έξοδα. Υπέφερα από ρινίτιδα, αρθρίτιδα, πρήξιμο του ώμου, υπερένταση κτλ αλλά οι πιο ανησυχητικές ήταν η ηπατίτιδα και ο διαβήτης. Αυτές οι δύο ασθένειες δουλεύουν η μια ενάντια στην άλλη. Αν ήθελα να θεραπεύσω τη μία από αυτές δεν θα μπορούσα να θεραπεύσω την άλλη. Η ηπατίτιδα απαιτεί να τρώω καλό φαγητό και να ξεκουράζομαι πολύ, ενώ το απλό φαγητό, η λίγη τροφή και η σωματική δραστηριότητα είναι τα καλύτερα για τη θεραπεία του διαβήτη. Συνεπώς ήταν ένα μεγάλο διανοητικό βάρος και η υγεία μου συνέχιζε να χειροτερεύει μέρα με την μέρα.

Τον Οκτώβριο του 2006, ήμουν τυχερός που έμαθα το Φάλουν Ντάφα. Η σύζυγος μου έπαιξε στο βίντεο τις διαλέξεις του Φάλουν Γκονγκ που δόθηκαν από τον ιδρυτή της εξάσκησης στην Τζινάν και προσκάλεσε πολλούς συναδέλφους για να τις παρακολουθήσουν, έτσι έπρεπε να τη συνοδέψω.

Παρακολουθούσαμε μια διάλεξη κάθε βράδυ. Την Τρίτη μέρα τα αποτελέσματα της εξέτασης του επιπέδου της γλυκόζης στα ούρα μου, έδειξαν μείωση από τέσσερα θετικά στα δύο θετικά. Αφού είδα όλες τις εννέα διαλέξεις, ο διαβήτης μου εξαφανίστηκε. Έτσι, πίστεψα ακόμη πιο πολύ στην ικανότητα του Φάλουν Ντάφα στη θεραπεία ασθενειών, και έτσι αποφάσισα να εξασκήσω Φάλουν Ντάφα. Στην αρχή καλλιεργούμουν και εξασκούσα επιμελώς. Προτού ξεκινήσει η παράνομη και πολύ απάνθρωπη δίωξη στις 20 Ιουλίου, 1999 είτε χιόνιζε είτε έβρεχε πάντα έκανα τις ασκήσεις μαζί με τους άλλους κάθε πρωί και δεν είχα χάσει ποτέ το ομαδικό διάβασμα των διδασκαλιών του Φάλουν Γκονγκ.

Με λεπτομερή μελέτη των διδασκαλιών, αντιλήφθηκα ότι τίποτα δεν μπορεί αποκτηθεί με επιδίωξη αλλά μπορούσε μόνο να αποκτηθεί φυσικά. Δεν προσκολλήθηκα σε καμία από τις αποκαλούμενες αρρώστιες και δεν τις σκεπτόμουν καθόλου. Έτσι, για περισσότερα από 11 χρόνια, ήμουν υγιής και όλα πήγαιναν καλά.

Αμέσως μετά την Κινέζικη πρωτοχρονιά το 2003, το δέρμα σε ένα από τα δάχτυλα του ποδιού μου ξαφνικά άνοιξε. Εκείνη τη στιγμή δεν του έδωσα καθόλου σημασία. Όμως, αυτό μολύνθηκε, και σταδιακά χειροτέρευε, σύντομα το πόδι μου ήταν πρησμένο άσχημα. Αργότερα το κάτω μέρος του ποδιού μου επίσης άρχισε να πρήζεται. Κάποιος είπε ότι ίσως θα έπρεπε να το ακρωτηριάσω αλλά επέμενα ότι αυτό δεν ήταν πρόβλημα. Μελέτησα τις διδασκαλίες του Φάλουν Ντάφα και έκανα τις ασκήσεις κάθε μέρα. Έκανα όλες τις πέντε ασκήσεις όπως πριν και δεν παρέλειπα ούτε μια μέρα. Μερικές φορές υπήρχε πολύ αίμα στο πάτωμα όπου στεκόμουνα, αλλά δεν προσκολλήθηκα σε αυτό. Όταν έκανα την πέμπτη άσκηση, καθόμουν στη στάση του λωτού όποτε μπορούσα. Συνέχισα με αυτόν τον τρόπο και συχνά επαναλάμβανα την πρόταση από το Τζουαν Φαλουν «όταν είναι δύσκολο να το υπομένεις, μπορείς να το υπομένεις. Όταν είναι αδύνατο να το κάνεις, μπορείς να το κάνεις.» Ήταν αλήθεια αυτό που δηλωνόταν στο Τζουάν Φάλουν «Μετά τις σκιερές ιτιές, υπάρχουν λουλούδια ανθισμένα και άλλο ένα χωριό μπροστά». Έκανα ολοκληρωτική ανάρρωση μετά από μόλις μερικούς μήνες.

Είμαι τόσο ευγνώμων προς το Φάλουν Γκονγκ και προς τον ιδρυτή του Φάλουν Γκονγκ γι’ αυτήν την καταπληκτική πρακτική. Είναι δύσκολο να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου με λέξεις, αλλα θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ στο να εμμένω στις αρχές του Φάλουν Γκονγκ της Αλήθειας, Καλοσύνης και Ανεκτικότητας και να κάνω περισσότερους ανθρώπους να μάθουν αυτήν την πρακτική έτσι ώστε να επωφεληθούν όπως εγώ.