Παλεύοντας και Βοηθώντας τον Δάσκαλο στην Επανόρθωση του Φα (Μέρος 2ο)

Αφότου το Κομμουνιστικό Κόμμα ξεκίνησε την δίωξη του Φάλουν Γκονγκ, τον Ιούλιο του 2000, πέρασα ένα παρατεταμένο διάστημα στο Πεκίνο, πηγαίνοντας στην Πλατεία Τιεναμέν σε καθημερινή βάση. Όποτε έβλεπα άλλους ασκούμενους να εξακούνται εκει, εντασσόμουν κι εγώ, ήταν σαν μια ομάδα.

Τον Δεκέμβριο του 1999, πήγα ξανά στην Πλατεία Τιενναμέν για να εξασκηθώ με μια ομάδα ασκουμένων. Πήραμε ένα κασετόφωνο και ήταν υπέροχα.

Συνελλήφθηκα πάνω από δώδεκα φορές στο πεκίνο, αλλά κάθε φορά κατάφερνα να ξεφύγω. Μια φορά όταν μια ομάδα ασκουμένων είχαν συλληφθεί και κρατούνταν σε ένα κελί με ένα φρουρό έξω από την πόρτα, δεν κοιμήθηκα αλλά έμεινα να κοιτώ τον φρουρό. Μετά από λίγη ώρα τον πήρε ο ύπνος. Η πόρτα ήταν ανοιχτή κι έτσι έτρεξα έξω. Άλλοι ασκούμενοι που δεν κοιμόντουσαν επίσης, έτρεξαν έξω μαζί μου, αλλά δεν με ακολούθησαν προσεκτικά, και σταματήθηκαν από τον φρουρό που είχε μέχρι τότε ξυπνήσει.

Σε μια άλλη περίπτωση όταν είχα συλληφθεί, ο αστυνόμος περπατούσε μπροστά μου και έτσι βρήκα την ευκαιρία να δραπετεύσω όταν είδα ένα ταξί στο πλάι μου. Βούτηξα μέσα και είπα στον οδηγό ότι κάποιος θέλει να μου κάνει κακό και αυτός πάτησε το γκάζι και έτσι ξέφυγα. Μια άλλη φορά όταν συλλήφθηκα ο φρουρός με έπαιρνε πίσω στην Σένζεν. Πήρε έναν μεγάλο σάκο γεμάτο φασόλια και με έβαλε να τον κουβαλώ για να μην μπορώ να ξεφύγω. Στην διαδρομή, είδα μια πινακίδα αεροδρομίου. Σκέφτηκα " Ω, ο Δάκαλος μου στέλνει σημάδι για να αποδράσω." Έτρεξα με τα φασόλια.

Απεργία πείνας

Συλλήφθηκα στο Πεκίνο, το 2000. Η κόρη μου κλήθηκε για να έρθει να με πάρει στο σπίτι αλλά δεν ήρθε. Πιστεύω πως ο Δάσκαλος μου έστελνε σημάδι για να κάνω απεγία πείνας. Υπήρχαν πάνω από 100 ασκούμενοι που κι'αυτοί έκαναν απεργία πείνας. Πήρα ένα κιβώτιο με μεσημεριανό και είπα " Δάσκαλε έιναι κρίμα αν πεταχτεί αυτό το φαγητό. Θα ξεκινήσω την απεργία πείνας μετά το γεύμα. " Κρατήθηκα στην απεργία πείνας χωρίς φαγητό και νερό για μια εβδομάδα. Ένιωθα πολύ άνετα και πολύ ελαφριά. Έπεισα κι άλλους ασκούμενοςυ να κάνουν απεργία πέινας.

Τελικά, αξιωματικοί από κάθε Προάστιο ήρθαν για να πάρουν τους ασκούμενους πίσω στις περιοχές τους. Ο φρουρός μου είπε να παω στην Γκουανγκτζόου. Ηξεραν ότι είχα πουλήσει το σπίτι μου στην Σένχζεν και πως είχα λεφτά να πάω στο πεκίνο και αλλού. Με πήραν με αεροπλάνο στην Γκουανγκτζόου. Ο Δάσκαλος μου υπενθύμισε να σταματήσω την απεργία πείνας. Είπα στον Δάσκαλο " Ενιωσα τόσο ωραία όσο έκανα απεργία πείνας. Θα ήταν πολύ καλά αν μπορούσα να μην τρώω στο μέλλον. Θα ήταν καλό και για την εξοικονόμηση φαγητού". Εκείνη την ημέρα δεν μπορούσα να σηκώσω τα χέρια μου κατά την εξάσκηση. Δεν είχα ξανανιώσει ποτέ έτσι στο παρελθόν. Δεν άφησα τα χέρια μου να κατέβουν. Ήξερα ότι θα υπήρχε πρόβλημα με το σίνσινγκ μου, και έτσι σκέφτηκα τί να ήταν. Κατάλαβα ότι θα είχε να κάνει με την απεργία πείνας. Είπα " Εντάξει Δάσκαλε, θα σταματήσω την απεργία πεινας. Οι ασκούμενοι του Φάλουν Ντάφα πρέπει να τρώνε. " Τα χέρια μου ξαλάφρωσαν στη στιγμή. Ρώτησα τον Δάσκαλο ξανά " Πότε πρέπει να σταματήσω την απεργία πείνας", αλλά ο Δάσκαλος δεν απαντησε. Σκέφτηκα ότι αφού σερβιρόταν φαγητό στο αεροπλάνο, έπρεπε εκείνη την ώρα να σταματήσω την απεργία μου. Ένιωσα τον Δάσκαλο να μου κτυπά ελαφρά το κεφάλι και ήξερα ότι είχα δίκιο.

Ψάχνοντας για μπελάδες

Αφέθηκα μόλις έφθασα στην Γκουανγκτζόου και εκεί μοιραζόμουν τις εμπειρίες μου με συνασκούμενους όποτε μου δινόταν η ευκαιρία. Σοκαρίστηκα όταν έμαθα ότι ένας καθηγητης, με το όνομα Gao Xianmin από το Πανεπιστήμιο Jinan University, βασανίστηκε μέχρι θανάτου. Ένας άλλος ασκούμενος μου είπε τί είχε γίνει, ότι αντιστάθηκε στην δίωξη, έκανε απεργία πείνας, υπέστη εξαναγκαστικό τάισμα που προκάλεσε και τον θάνατό του. Σκέφτηκα ότι οι άλλοι υπέφεραν τόσες δυσκολίες για τον Ντάφα, και πως ήθελα να υποφέρω κι εγώ για τον Ντάφα. Ήταν λες και δεν προστάτευες τον Ντάφα αν δεν φυλακιστείς. ΄Εψαχνα για μπελάδες. Είδα ότι ο Δάσκαλος υπέμενε δυσκολίες για εμας σε άλλες διαστάσεις. Σκέφτηκα ότι ήθελα να εξαλείψω μόνη μου το δικό μου κάρμα. Δεν ήθελα ο Δάσκαλος να υπομείνει το μερίδιό μου. Παρ΄όλ αυτά αυτές οι σκέψεις δεν εναρμονίζονταν με τον Φα και ζητούσα γι'αυτές τις δυσκολίες. Και όντως ήρθαν.

Ο Δάσκαλος εξέδωσε το ‘’Μια καρδιά που γνωρίζει’’

Δεν είχαμε ακούσει νεα του Δασκάλου απο τις 20 Ιουλίου του 1999. Ξέραμε ότι κυκλοφορούσαν ψεύτικα γραπτά. Τότε, στις 22 Μαϊου 2000, ο Δάσκαλος εξέδωσε το πρώτο του γραπτό μετά την δίωξη, που ονομαζόταν "Μια καρδιά που γνωρίζει¨". Αφότου το διάβασα δεν μορούσα να διακρίνω αν ήταν αληθινό ή ψεύτικο. ένας άλλος ασκούμενος που είχε υπολογιστή στο σπίτι, μου ζήτησε να διαβάσουμε το άρθρο από το διαδίκτυο.

Όταν μπήκα στην ιστοσελίδα Μιγκούι, ήξερα ότι ήταν τα λόγια του Δασκάλου. Είπα στον Δάσκαλο, "Δάσκαλε, έκανα λάθος και πάλι. Εδειξα ασέβεια προς τον Δάσκαλο. Παρακαλώ, συγχώρεσέ με" Ο Δάσκαλος τότε μου έδειξε ένα όραμα.

Ο Δάσκαλος ήταν στην πλώρη ενός τεράστιου καραβιού. Κάθε ασκούμενος ήταν σε μικρότερα πλοία. Ευθυγραμμιστήκαμε κοντά. Μερικοί πήγαν πολύ μακριά, και αργότερα ένας έπεσε από το πλοίο όταν ήρθε ένα κύμα. Ήταν όπως το είπε ο Δάσκαλος ¨ The mountains shake, the seas churn, and the ferocious waves billow".. Ο Δάσκαλος μου είπε "Κρατήσου" Κρατήθηκα σφιχτά πάνω στο πλοίο. Αργότερα είδα ότι κάποιος είχε φύγει από πίσω. Είπα στον Δάσκαλο" Δάσκαλε, δεν μπορούσε να ακολουθήσει συνετά." Ο Δάσκαλος ήταν τόσο συμπονετικός. Χρησιμοποίησε ένα μεγάλο σκοινί μ'ένα άγκιστρο στην άκρη και έσωσε τον ασκούμενο. Είδα ότι κάποιος άλλος πήγαινε να πέσει και κρατήθηκα πάνω του για να μην τον αφήσω να πέσει."

Το καλοκαίρι του 2000, ήθελα να πάω στο πεκίνο για να ξεκαθαρίζω τα γεγονότα για το Φάλουν Γκονγκ και να υπομείνω δυσκολίες. Παρ'όλ'αυτά συλλήφθηκα στον σιδηροδρομικό σταθμό στην Γκουαντζόου. Οι άνθρωποι που με συνέλαβαν είπαν ότι έμοιαζα με ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ. Με ρώτησαν από που είμαι αλλά δεν απάντησα. Έψαξαν την τσάντα μου και βρήκαν το τηλεφωνικό μου σημειωματάριο. Καταάλαβαν ότι ανήκα στο σιδηροδρομικό σύστημα και δεν είχαν την καρδια να με συλλάβουν. Είπαν ότι οι άνθρωποι που ασκούν Φάλουν Γκονγκ δεν είναι κακοί άνθρωποι, μόνο που έχουν διαταγές να τους συλλαμβάνουν. Μου ζήτησαν να φύγω, αλλά αρνήθηκα. Βρήκαν το τηλέφωνο της συμμαθήτριάς μου και της είπαν να έρθει να με πάρει αλλά αυτή φοβήθηκε τόσο πολύ που δεν ήρθε. Τελικά κάλεσα την μητέρα μου, αλλά όταν ήρθε το επόμενο πρωί, κρατούμουν ήδη απο την αστυνομία της Σένζεν.

Κρατήθηκα στον σταθμό της Γκουαντγκζόου για ένα βράδυ. Την επόμενη μέρα μου επέτρεψαν να φύγω αλλά δεν το έκανα. Τελικα αποφάσισαν να αφήσουν την αστυνομία της Σένζεν να με πάρει. Είπαν "Δεν έχουμε την καρδιά να σε αφήσουμε να υποφέρεις." Η αστυνομία της Σένζεν με ήξερε καλά. Μόλις με είδαν μου είπαν " Ποιό είναι το πρόβλημά σου, τρέχεις παντού δημιουργώντας προβλήματα. Θα σου δώσουμε πραγματικά μάθημα αυτή την φορά".

Κρατητήριο Λούχοου στη Σεντζεν

Κρατήθηκα στο κρατητήριο της Λουχόου. Αρνήθηκα να κάνω εξαναγκαστική δουλεία και έκανα τις ασκήσεις του Φάλουν Γκονγκ.
Με σταμάτησαν και με κρέμμασαν και επίσης με έσερναν στο έδαφος. Ανησυχούσα ότι αν τραυματίζονταν οι γλουτοί μου δεν θα μπορούσα να κάνω τον διαλογισμό .Όλοι πέρασαν αυτή τη δοκιμασία οι γλουτοί τους ήταν καμμένοι με αίμα. Το παντελόνι μου σκίστηκε, αλλά δεν τραυματίστηκα. Αυτό φόβισε τους φρουρούς.

Αφού δεν με άφηναν να εξασκηθώ και να μελετώ τον Φα, ξεκίνησα απεργία πείνας. Με υπέβαλαν σε εξαναγκαστικό τάισμα και γι'αυτό τα δόντια μου χαλάρωσαν. Με χτύπησαν πολύ σκληρά αλλά δεν φοβήθηκα. Ο αρχηγός του κρατητηρίου άλλαξε την στάση του απέναντί μου αργότερα. Εντυπωσιάστηκε από την ικανότητα των ασκουμένων να υπομένουν βάσανα.
Συμφώνησε ότι μποούσα να κάνω τις ασκήσεις όταν ήμουν υπο περιορισμό.

Σταμάτησα την απεργία πείνας. Είδα ότι ένα άτομο έτρωγε τσιπς γλυκοπατάτας και σκέφτηκα ότι θα ήθελα ένα. Είπα σ'αυτό το άτομο. " Θα ήθελα ένα πατατάκι.Δεν έχω φάει εδώ και αρκετό καιρό." Πήρα ένα πατατάκι. Ήταν πολύ γευστικό και τα δόνια μου δεν ήταν πλέον χαλαρά.

Δοκιμασία

Όταν κρατούμουν στο κρατητήριο της Λουχόου συνάντησα ακόμα πιο δύσκολες δοκιμασίες. Και αφού δεν άφηνα τις προσκολλήσεις μου και η καλλιέργειά μου ήταν πολύ δύσκολη. Κατάλαβα ότι ζητούσα αυτην την δοκιμασία αφού ήθελα να υπομείνω βάσανα. Ο Δάσκαλος με προειδοποίησε με σημάδια ότι μετά από αυτό ακολουθούσαν κι άλλα. Ένα ανώτερο ον με έλεγχε. Διέγραψε όλη τη μνήμη μου και με κρατούσε κάτω. Δεν μπορούσα να ακούω τίποτε άλλο παρά μόνο τις ανοησίες του. Μεγάλωσα τους δυο χαραχτήρες "σταθερός" αλλά τις διέγραψε σμέσως. Προσπάθησα να απαγγείλω τον Φα αλλά είχε διαγράψει τη μνήμη μου εντελώς. Δεν θυμόμουν τίποτα. Ξεκίνησα να διαβάζω το Χονγκ Γιν δυνατά και ζήτησα και από τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Ως αποτέλεσμα το ον δεν με επηρέαζε τόσο πολύ αλλά πάλι δεν έφευγε. Σκέφτηκα να ακούσω τον λόγο που με δίωκε αλλά κανένα από τα λόγια του δεν ήταν στον Φα, έτσι του απαντούσα με τον Φα, και έτσι καθάρισε περισσότερο το μυαλό μου. Την τρίτη μέρα σταματησε να μου μιλα αλλα χρησιμοποιούσε το γκονγκ του για να με πιέζει προς τα κάτω. Υπήρχαν πολυάριθμες μαύρες ουσίες που με πίεζαν προς τα κάτω. Είπα ότι θα περάσω αυτή τη δοκιμασία. Είπα στον Δάσκαλο ότι μπορώ να το κάνω.

Αφού δεν θυμόμουν τίποτα απάγγειλα το Τζουαν Φαλουν. Το ον φάνηκε τρομαγμένο. Ετσι απάγγελνα το Τζουαν Φάλουν για 24 ωρες χωρίς σταματημό. Υπήρχαν πολλά Φάλουν στο δωμάτιο και όλες οι μαύρες ουσίες είχαν φύγει.΄Εκείνο το ον είχε φύγει.

Στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας για πρώτη φορά

Στο στρατόπεδο καταναγκαστικής δουλείας κρατούμουν σε απομόνωση. Αρχικά οι φρουροί δεν ήθελαν να με στείλουν σε στρατόπεδο καταναγκαστικής δουλείας αλλά όταν έμαθα ότι υπήρχαν πολλοί ασκούμενοι εκεί ήθελα να παω.
Έκανα την δήλωση το πρωί και μέχρι το απόγευμα με καταδίκασαν σε 2 χρόνια.

Το καλοκαίρι του 2000, μεταφέρθηκα στο στρατόπεδο καταναγκαστικής δουλείας Γυναικών, στη Σανσούι, Φόρσαν. Πήρα το Τζουάν Φάλουν και άλλα γραπτά μαζί μου. Δεν ανιχνεύτηκαν όταν με έλεγξαν. Κρατούμουν σε ένα δωμάτιο μόνη μου, ενόσω άλλοι ήταν στην δουλειά. Ξεκίνησα να διαβάζω το Τζουάν Φάλουν αλλά αργότερα κάποιος με είδε και με έδεσαν σε χειροπέδες και πήραν το βιβλίο μου.

Αργότερα ήρθαν αναδαμορφωμένοι και προσπάθησαν να με κάνουν να σταματήσω το Φάλουν Γκονγκ. Ένας απ'αυτούς μου είπε " Κοιτα, ο Δάσκαλος εχει υποφέρει τοσα για εμας. Αν συνεχίσεις να καλλιεργείσαι θα προκαλέσεις τον θάνατο του Δασκάλου." Δάκρυα έτρεξαν απ'τα μάτια μου αμέσως και είπα" Εχεις δίκιο, ο Δάσκαλος έχει υποστεί όλες τις δυσκολίες μου. Με χτύπησαν με ένα ηλεκτρικό μπατόν με όλη τους τη δύναμη και δεν ένιωσα τίποτα. Ο Δάσκαλος υπέμεινε όλες μου τις δοκιμασίες. Εκλαψα και είπα στον Δάσκαλο " Δεν θα καλλιεργηθώ ξανά. Θα ξεπληρώσω το κάρμα μου ζωή με τη ζωή. Θα αποκτήσω την αρετή μου με αυτόν τον τρόπο.

Όταν το ειπα αυτό, είδα τον Δάσκαλο να φαίνεται πολύ πολύ λυπημένος. Εκλαψα κι εγώ. Είπα στον Δάσκαλο " Στ'αλήθεια δεν θέλω ο Δάσκαλος να υποφέρει άλλο για μένα." Σκέφτηκα πως ήταν η πλευρά μου που γνωρίζει που έκλαιγε χωρίς σταματημό. Οι φρουροί έγιναν ανυπόμονοι μαζί μου, και είπαν "Εντάξει, μπορείς να καλλιεργηθείς. Πώς ζεις έτσι? Κλαις 24 ώρες την ημέρα, δεν κοιμάσαι, δεν κάνεις τίποτε άλλο από το να κλαις.¨"

Αργότερα είπα στον Δάσκαλο " Μπορώ επίσης και να καλλιεργηθώ". Ο Δάσκαλος φάνηκε λιγότερο λυπημένος.

Όταν είπα ότι δεν θα καλλιεργηθώ, ένιωσα πως πλήγωσα αληθινά την καρδιά του Δασκάλου. Η καρδιά του ήταν ανοιχτή και τα λόγια μου άφησαν πάνω ένα σημάδι. Μετά απότην δίωξη πολλά άτομα σταμάτησαν να καλλιεργούνται. Είδα τα δάκρυα του Δασκάλου στο χρώμα του αίματος.

Ξεφεύγωντας από το στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας

Τα κακά στοιχεία απο το στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας της Masanjia ήρθαν για να σαμποτάρουν τον Φα. Είπα στους ασκούμενους να μην τους ακούσουν.

Οι φρουροί θύμωσαν και έβαλαν άλλους ανθρώπους να με προσέχουν. Τότε με έστειλαν στη Δεύτερη Ομάδα που ήταν μια ομάδα ειδικευμένη στο να χειρίζεται τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Σ'αυτή την ομάδα υπήρχαν πολλοί αναδιαμορφωμένοι, αλλά δεν με ενοχλούσε. Ούτε και έκανα κάποια δουλειά. Ζήτησα από τους ασκούμενους να διαβάζουν τον Φα μαζί. Ένας ασκούμενος απο την Γκουατζόου μπορούσε να απαγγέλλει τον Φα καθώς έκανε δουλειές. Μερικοί αποφασιστικοί ασκούμενοι έκαναν τον διαλογισμό καθώς τους έσερναν στο τσιμεντένιο δάπεδο και οι γλουτοί τους αιμορραγούσαν βαριά. ένας άλλος ασκούμενος άκουσε ότι με έσυραν και μένα, αλλά του ζήτησα να μην το αναφέρει, γιατί ο κάθε ασκούμενος είναι διαφορετικός.

Είδα έναν ασκούμενο σε ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής. εργασίας που δεν μπορούσε να κουνηθεί και ήταν ξαπλωμένος με το στομάχι στο πάτωμα. Φαινόταν μίζερος. Μια κακή σκέψη τότε ήρθε στο μυαλό μου
" Κι'άν εγώ ήμουν έτσι? Αν δεν μπορούσα να κινηθώ?" Μια μέρα ήμουν
ανήμπορη να κουνηθώ, έτσι ξαφνκά, και το κάτω μέρος του σώματός μου ήταν μουδιασμένο.
Ήταν πολύ οδυνηρό, δεν μπορούσα να ουρήσω, και είχα άλλα σοβαρά συμπτώματα.
Με πήγαν για να μου βάλουν ορό. Είπα στον Δάσκαλο απ'την καρδιά μου 'Δάσκαλε, δεν θέλω να βάλω ορό. Σε παρακαλώ, αφαιρεσε το στην άλλη διάσταση."
Ο Δάσκαλος πράγματι το αφαίρεσε και οι σταγόνες δεν μπήκαν στο σώμα μου. Απάγγελνα τον Φα καθώς ένα αστυνομικός αποκοιμόταν. Σκέφτηκα,πώς γίνεται να καλλιεργήθηκα σε τέτοιο σημείο όπου άλλοι με επιβλέπουν?

Ένιωσα λυπημένη, και είπα στον Δάσκαλο ότι ήθελα να επιστρέψω στο σπίτι.
Τότε είδα τον αριθμό 11. Μα δεν ήμουν σίγουρη αν ήταν ο Δάσκαλος αυτός που ήθελε να φύγω απο εκεί.
Είπα στον Δάσκαλο " Αν θέλεις να φύγω, σε παρακαλώ πίεσέ μου το κεφάλι.
Ένιωσα το κεφάλι μου να πιέζεται, όμως φοβόμουν μήπως και ήταν κάποιος ψεύτικος Δάσκαλος. " 'Εναι ο Δάσκαλος Λι Χονγτζί? Αν όχι, παρακαλώ μην μου πιέσεις το κεφάλι." Ο Δάσκαλος μου πίεσε ξανά το κεφάλι. Έκανα ένα άλμα και στάθηκα μπροστά από μία αστυνομικό.
Φοβήθηκε και με ρτώτησε γιατί σηκώθηκα. Της είπα" Ο Δάσκαλος ήθελε να σηκωθώ.Δεν είδες τον αριθμό 11? Αυτό δεν δείχνει ότι πρέπει να αφεθώ ελεύθερη? Ρώτησε τι θα έπρεπε να κάνουμε. Είπα ότι έπρεπε να φύγουμε και να πάμε για ύπνο."

Πολλοί άνθρωπο και μερικοί ασκούμενοι είπαν ότι προσποιούμουν. Αλλά η αστυνομία είπε ότι δεν προσποιούμουν γιατί δεν ένιωσα καθόλου πόνο ακόμα κι'όταν βελόνες έμπαιναν στα πόδια μου.
Δεν μπορούσα να κοιμηθώ και σηκώθηκα νωρίς εκείνο το πρωί πρίν ακουστεί η τρομπέτα που σήμαινε ότι ήταν ώρα για ξύπνημα. Βγήκα έξω και είδα ότι ο ουρανός ήταν πανέμορφος με πολλά Φάλουν και δράκους. Τους ξύπνησα όλους για να δούν τη σκηνή. Μερικοί ασκούμενοι επίσης την είδαν. Η αστυνομικός ήρθε επίσης, αλλά δεν μπορούσε δει τίποτα.

Δεν ήθελα να μείνω άλλο εκεί μετά απο ένα χρόνο παραμονής, η ποινή μου όμως διαρκούσε 2 χρόνια. Είπα στον Δάσκαλο ότι ήθελα να φύγω. Ο δάσκαλος μου είπε ότι ήμουν έτοιμη να φύγω. Κανένας τότε δεν φανταζόταν πως θα μπορούσα να φύγω. Αυτοί είπαν" Δεν συμμορφώνεσαι.( που σημαίνει ότι δεν εγκατέλειψα την πίστη μου και
δεν άκουγα τους φρουρούς). Πολλοί συνάδελφοι σε επιβλέπουν. Πώς μπορείς
να δραπετεύσεις?"
Αλλά με κάποιον τρόπο ήμουν στη λίστα των πρώιμων απελάσεων και αφέθηκα 1 χρόνο νωρίτερα.

Φτάνοντας στο Τάο

Στο κρατητήριο εξαναγκαστικής εργασίας μια ασκούμενη με το Τρίτο της Μάτι ανοιχτό είδε ότι το κρεβάτι μου ήταν πολύ όμορφο με χρυσα φώτα που λαμπύριζαν. Άλλα κρεβάτια ήταν γεμάτα φίδια και άλλα κακά πράγματα. Ήρθε να κοιμηθεί στο κρεβάτι μου όταν καθόμουν σε διαλογισμό.

Ο Δάσκαλος με εξύψωσε σε άλλες διαστάσεις που ήταν γεμάτες με μουσική νεραϊδών, λουλούδια, και πολλά άλλα πράγματα, όπως επίσης πράγματα που καλλιέργησα. Είδα τον εαυτό μου σαν μια Ταο. Ήταν υπερβολικά όμορφο, αλλά δεν ήμουν στη διάθεση να το απολαύσω. Κοίταξα τον Δάσκαλο. Ο Δάσκαλος δεν μου χαμογελούσε.Είχε δάκρυα κι εγώ έκλαιγα επίσης. Ο Δάσκαλος ήταν ανέκφραστος και είπε " Εχεις καλλιεργηθεί σ'αυτό το επίπεδο κι' έχεις ήδη πολλές στριβάτσες. Παρακαλώ μέτρησέ τες. Είσαι ικανοποιημένη? Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που δεν μπορούσα να μετρήσω. Ο Δάσκαλος είπε" Είσαι ήδη αρκετά καλή. Πέρασες ήδη τόσες πολλές δυσκολίες. Τόσα πολλά όντα έχουν συγκινηθεί βαθιά απο σένα. Θέλεις να σταματήσεις την καλλιέργεια? " Είπα, " Δάσκαλε, δεν μου αρέσουν αυτά τα χέρια και πόδια. Δεν μου άρεσαν από πολύ παλιά. Θέλω να καλλιεργηθώ σε ένα σημείο που δεν θα υτπάρχει καμία φόρμα." Ο Δάσκαλος είπε " Εντάξει" Μπάμ! Σπρώχθηκα κάτω και ήμουν πάλι στο κρατητήριο.

Κάθε λεπτό ήμουν χαρούμενη με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Χαμογελούσα σε όλους. Στους φρουρούς άρεσε να μου μιλούν. Όταν αφέθηκα ελεύθερη από το κρατητήριο πήγα πίσω στην αστυνομικό και ζήτησα να μου επιστρέψει την ταυτότητά μου. Της μίλησα χαρωπά. Μου εξήγησαν ότι προηγουμένως δούλευα σε σταθμό τρένου κι έτσι μπορούσα να παω οπουδήποτε, ή να μείνω σε ξενοδοχείο, χωρίς ταυτότητα.