Ο 70χρονος κ. Τζανγκ Λιουτσίνγκ, περιγράφει τα βασανιστήρια που υπέστη κατά τη διάρκεια της εννιαετούς φυλάκισής του

Όνομα: Τζανγκ Λιουτσίνγκ
Φύλο: Άρρεν
Ηλικία: 70
Διεύθυνση: Συγκρότημα 9, κοινότητα Λιουάν, κομητεία Χέσενγκ, περιφέρεια Γουεντζιάνγκ, πόλη Τσενγκντού, επαρχία Σιτσουάν
Επάγγελμα: συνταξιούχος. Εργαζόταν στο εργοστάσιο αναστηλώσεων της Γουεντζιάνγκ
Ημ/νια πιο πρόσφατης σύλληψης: 30 Οκτωβρίου 2012
Τοποθεσία πιο πρόσφατης κράτησης: Κέντρο Πλύσης Εγκεφάλου Σιντζίν
Πόλη: Τσενγκντού
Επαρχία: Σιτσουάν
Μορφές δίωξης: στέρηση ύπνου, πλύση εγκεφάλου, ενέσεις και χορήγηση φαρμάκων με τη βία, ξυλοδαρμοί, φυλάκιση, βασανιστήρια, ανάκριση, κράτηση.

Όταν ο κ. Τζανγκ Λιουτσίνγκ άρχισε την εξάσκηση του Φάλουν Γκονγκ το 1997 όλες οι αρρώστιες του εξαφανίστηκαν. Όταν το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) ξεκίνησε τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ το 1999, ο κ. Τζανγκ καταδικάστηκε σε εννέα χρόνια φυλάκιση. Αξιωματούχοι από την τοπική Επιτροπή Νομικών και Πολιτικών Υποθέσεων, το γραφείο 610 (μια οργάνωση ειδικών πρακτόρων αποκλειστικά για τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ) και αστυνομικοί από την κομητεία Χεσενγκ τον συνέλαβαν ξανά τον Οκτώβριο του 2012. Του χορήγησαν άγνωστα φάρμακα με ένεση τρείς φορές. Ο κ. Τζανγκ περιγράφει τη δίωξη που υπέστη ως ακολούθως:

«Αξιωματούχοι από την Επιτροπή Νομικών και Πολιτικών Υποθέσεων, καθώς και το γραφείο 610 διέταξαν πολλούς αστυνομικούς από το αστυνομικό τμήμα της Χεσενγκ και το γραφείο δικαιοσύνης της κομητείας, συμπεριλαμβανομένου τού Τσεν Σονγκτσίνγκ, να εισβάλουν στο σπίτι μου το πρωινό της 30ης Οκτωβρίου 2012. Με έριξαν στο έδαφος και εν συνεχεία με έβαλαν σε ένα περιπολικό. Με μετέφεραν στο Κέντρο Πλύσης Εγκεφάλου της Σιντζίν στην κωμόπολη Χουατσιάο του Δήμου της Σιντζίν.

Οι αστυνομικοί και οι φρουροί στο κέντρο πλύσης εγκεφάλου προσπάθησαν να με αναγκάσουν να σταματήσω να εξασκώ Φάλουν Γκονγκ χρησιμοποιώντας αποτρόπαιες μεθόδους και βασανιστήρια. Μου έκαναν ιατρικές εξετάσεις και μου είπαν ψευδώς ότι είχα πρόβλημα με τους πνεύμονές μου. Μου είπαν ότι έπρεπε να κάνω ενέσεις ώστε να έχουν τη δικαιολογία να μου χορηγούν δηλητηριώδη φάρμακα. Αρνήθηκα κατηγορηματικά και τους είπα ότι δεν είχα προβλήματα με τους πνεύμονές μου και ότι δεν χρειαζόμουν ενέσεις. Τέσσερεις φρουροί με καθήλωσαν στο κρεβάτι και ένας γιατρός μου έκανε ένεση με άγνωστα φάρμακα. Αυτό συνέβη τρείς φορές. Αφέθηκα ελεύθερος λίγες ημέρες μετά, στις 9 Δεκεμβρίου.

Είμαι 70 ετών και συνταξιούχος από το εργοστάσιο αναστηλώσεων της Γουεντζιάνγκ. Μένω στο συγκρότημα 9 της κοινότητας Λιουάν στην κομητεία Χέσενγκ, περιφέρεια Γουεντζιάνγκ, της πόλης Τσενγκντού. Υπέφερα από πολλές ασθένειες ύστερα από μια ζωή γεμάτη δυσκολίες. Η καλή μου τύχη άρχισε το 1997 με την εξάσκηση του Φάλουν Γκονγκ. Εξαιτίας της άσκησης, όλες μου οι ασθένειες εξαφανίστηκαν και ζω μια πολύ πιο ευτυχισμένη ζωή.

Το 1999 το Κομμουνιστικό καθεστώς άρχισε να διώκει το Φάλουν Γκονγκ. Συνέχισα να ασκώ Φάλουν Γκονγκ και να μιλώ στους ανθρώπους για τις εμπειρίες και τα οφέλη που είχα από την εξάσκηση. Τους εξηγούσα ότι το Φάλουν Γκονγκ είναι μια ορθή εξάσκηση που διδάσκει τους ανθρώπους να είναι καλοί και να κάνουν καλές πράξεις. Τόνιζα ότι είναι λάθος για το καθεστώς να διώκει ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Επειδή έλεγα στους ανθρώπους την αλήθεια για τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ, οι αστυνομικοί έδωσαν ιδιαίτερη προσοχή στην περίπτωση μου και με προφυλάκισαν.

Έφυγα από τον πόλη μου το 2002 ώστε να μην συλληφθώ. Όμως αστυνομικοί από το αστυνομικό τμήμα της πόλης Τσονγκτζού με συνέλαβαν την 6η Ιουλίου στο διαμέρισμα που νοίκιαζα κοντά στην λίμνη Μπαϊτά στην κωμόπολη Νταομίνγκ, της πόλης Τσονγκτζού. Μεταφέρθηκα στο κέντρο κράτησης της πόλης Τσονγκτζού. Λίγες ημέρες αργότερα, μεταφέρθηκα πίσω στο κέντρο κράτησης της Γουεντζιάνγκ από αστυνομικούς του γραφείου 610 της Γουεντζιάνγκ, συμπεριλαμβανομένου του Λενγκ Τζουντσίνγκ.

Με ανέκριναν 24 ώρες το 24ωρο, ο Λενγκ και άλλοι πέντε φρουροί. Ήμουν δεμένος με χειροπέδες πισώπλατα σε δυο μεταλλικούς κρίκους που ήταν χτισμένοι στο έδαφος στο κέντρο του δωματίου ανάκρισης. Δεν μου επέτρεπαν να κοιμηθώ και με χτυπούσαν άγρια όποτε έκλεινα τα μάτια μου. Για να με αναγκάσουν να απαρνηθώ την πίστη μου στο Φάλουν Γκονγκ, με βασάνιζαν για 8 συνεχόμενες ημέρες.

Τις τελευταίες ημέρες ήμουν αποπροσανατολισμένος διανοητικά και δεν είχα ιδέα τι έλεγα. Όταν ανέκτησα τον έλεγχο του εαυτού μου, έγραψα ένα σημείωμα και το έδωσα στο φρουρό. Στο σημείωμα τόνιζα πως οτιδήποτε είπα ενώ βασανιζόμουν, ειπώθηκε υπό πίεση και συνεπώς ήταν άκυρο. Αυτό εξαγρίωσε τους αξιωματούχους από την Επιτροπή Νομικών και Πολιτικών Υποθέσεων της περιφέρειας Γουεντζιάνγκ και το γραφείο 610. Καταδικάστηκα σε εννιαετή φυλάκιση τον Μάιο του 2003.

Αφότου καταδικάστηκα δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω έφεση. Έγραψα μια αίτηση προς στο Ενδιάμεσο Λαϊκό δικαστήριο της πόλης Τσενγκντού η οποία παραδόθηκε από τους αστυνομικούς του κέντρου κράτησης αλλά δεν πήρα ποτέ απάντηση. Μεταφέρθηκα στο κέντρο κράτησης της πόλης Τσενγκντού και έπειτα από δέκα ημέρες στις φυλακές Ζιγκόνγκ. Η δίωξή μου ήταν ακόμα πιο βάναυση στις φυλακές Ζιγκόνγκ. Ο Λιου Γουανχάνγκ, αρχιφύλακας των φυλακών Ζιγκόνγκ, μαζί με άλλους προσπάθησαν να με «αναμορφώσουν» (να με αναγκάσουν με τη βία να αποκηρύξω το Φάλουν Γκονγκ), να με αναγκάσουν να αποκηρύξω την πίστη μου, καθώς και να σταματήσω την εξάσκηση του Φάλουν Γκονγκ. Με είχαν με χειροπέδες και αλυσοδεμένο στο «κρεβάτι του θανάτου» για 50 μέρες.

Τον Δεκέμβριο του 2005 μεταφέρθηκα στις φυλακές Γουμαπίνγκ του Δήμου Μουτσουάν στην πόλη Λεσάν.

Για εννέα χρόνια βασανιζόμουν βάναυσα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

Αφέθηκα ελεύθερος στις 5 Ιουλίου του 2011, όταν εξέτισα την ποινή που παράνομα μου είχε επιβληθεί.