Πώς το Φάλουν Γκονγκ φέρνει σταθερότητα στην Κίνα

Οι αρουραίοι έκαναν σαν να τους ανήκει ο χώρος. Αυτό σκέφτηκε η κα Γι Λιαν όταν μετακόμισε με την οικογένειά της το 2003 σε ένα διαμέρισμα 19 τετραγωνικών, σε ένα οίκημα μιας πόλης στη βορειοανατολική επαρχία της Κίνας, Χεϊλονγκτζιάνγκ.

Σε ένα άρθρο που εξιστορούσε τη 10-ετή εμπειρία της σε αυτό το κτήριο, το οποίο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Φάλουν Γκονγκ, Μινγκχούι (Minghui), εξήγησε ότι αυτό το απέριττο διαμέρισμα τουλάχιστον επέτρεψε στην οικογένειά της να έχει το δικό της μέρος για να ζήσει. Το σπίτι τους είχε κατεδαφιστεί ένα χρόνο νωρίτερα από παράγοντες της οικοδομικής ανάπτυξης.

Το κλιμακοστάσιο του διαμερίσματος, όμως, ήταν πολύ βρώμικο και ο θυρωρός σπάνια το σκούπιζε. Τσάντες σκουπιδιών στoιβάζονταν έξω από τις πόρτες, βρώμικα ζουμιά έτρεχαν από τις σακούλες και κυλούσαν μέσα στο διάδρομο. Βλέννες, πτύελα και γόπες προσθέτονταν σε αυτό το χάλι και οι αρουραίοι περιφέρονταν με την ησυχία τους ψάχνοντας για τροφή.

Το χειρότερο όμως, δεν ήταν η βρωμιά και τα τρωκτικά. Οι 18 οικογένειες που ζούσαν στο επταόροφο κτήριο, δεν μιλούσαν η μία στην άλλη. Όταν δύο άτομα συναντιόντουσαν στις σκάλες, δεν έκαναν χώρο ο ένας στον άλλον για να περάσει. Οι ματιές ήταν αδιάφορες ή εχθρικές. Καθένας ήταν καχύποπτος με όλους τους άλλους και συχνά ακούγονταν φωνές και βρισιές για ασήμαντα ζητήματα.

Υπήρχαν λόγοι για την κατάσταση της μικρής αυτής κοινωνίας αυτού του κλιμακοστασίου. Τα πάνω από 60 χρόνια κομμουνιστικής διακυβέρνησης έχουν διδάξει τον λαό της Κίνας να υπαναχωρεί, να είναι επιφυλακτικός, να προασπίζεται τα συμφέροντά του και να κυνηγάει το προσωπικό του όφελος όταν μπορεί.

Επειδή η κα Γι εξασκούσε Φάλουν Γκονγκ έβλεπε τα πράγματα διαφορετικά. Προσπαθούσε να ζει τη ζωή της σύμφωνα με τρεις αρχές: να είναι ειλικρινής, συμπονετική και ανεκτική. Ήξερε τι θα έπρεπε να κάνει σε αυτήν την κατάσταση, όπως και σε όλες τις καταστάσεις: Θα έπρεπε πρώτα να σκεφτεί τους άλλους.

Άρπαξε τη σκούπα και τη σφουγγαρίστρα της και έπιασε δουλειά. Κάθε μέρα έβγαζε όλες τις σακούλες σκουπιδιών έξω στους κάδους. Ύστερα σκούπιζε τη σκάλα από πάνω μέχρι κάτω και στη συνέχεια τη σφουγγάριζε, μάζευε τα αποτσίγαρα με το χέρι και γονάτιζε για να καθαρίσει τα ιδιαίτερα βρώμικα σημεία ή για να ξύσει τσίχλες κολλημένες στα σκαλιά.

Μια φορά ένας ένοικος, βλέποντάς τη να καθαρίζει ένα πολύ βρώμικο μέρος, την έφτυσε και της είπε: «ντροπή σου», νομίζοντας πως κάποιος από την οικογένειά της το είχε δημιουργήσει. Η κα Γι συγκλονίστηκε αλλά παρόλα αυτά επέμεινε.

Και τότε, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Οι γείτονες, βλέποντας τι έκανε, σταμάτησαν να αφήνουν τσάντες σκουπιδιών στο κλιμακοστάσιο. Οι σκάλες χρειάζονταν λιγότερο καθάρισμα. Οι αρουραίοι έφυγαν.

Καθώς η ατμόσφαιρα έγινε ευχάριστη, οι γείτονες άρχισαν να ανοίγονται. Άρχισαν να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον, ειδικά την κα Γι, και να ζουν αρμονικά. Γέλια ακούγονταν στο κλιμακοστάσιο, εκεί όπου πριν, μόνο κατάρες μπορούσε κανείς να ακούσει.

Οι γείτονές της τη ρώτησαν γιατί ήταν τόσο καλή, και εκείνη τους μίλησε για το Φάλουν Γκονγκ. Όταν τους ζήτησε να αποχωρήσουν από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα, εκείνοι το έκαναν. Οι γείτονές της, οι οποίοι όλοι δούλευαν σε διαφορετικές δουλειές, ανέλαβαν στην καθημερινή τους ζωή να προσπαθούν να προστατεύουν τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, ο οποίοι διέτρεχαν πάντα τον κίνδυνο να συλληφθούν.

Κόκκινα δακτυλικά αποτυπώματα

Η ανταπόκριση των γειτόνων της κας Γι δεν είναι ασυνήθιστη. Η ιστοσελίδα Μινγκχούι έχει καταδείξει το πώς σε ολόκληρη την Κίνα, απλοί άνθρωποι έχουν αρχίσει να υψώνουν το ανάστημά τους για να προστατεύσουν τους ασκούμενους που βρίσκονται ανάμεσά τους.

Ο Γουάνγκ Σιαοντόνγκ ήταν ένας ιδιαίτερα σεβαστός δάσκαλος στο χωριό Τζοουγκουαντούν, στην επαρχία Χεμπέι στη βόρεια Κίνα. Τον Φεβρουάριο του 2012, 40 αστυνομικοί λεηλάτησαν το σπίτι του, έκλεψαν 20.000 γιουάν (2.500 €) σε μετρητά και τον πήραν μακριά, αφήνοντας το 6 ετών παιδί του και την 77 ετών μητέρα του μόνους τους για να τα βγάλουν πέρα.

Εξοργισμένες, στο σύνολό τους οι 300 οικογένειες του χωριού του, υπέγραψαν μια αίτηση τον Απρίλιο ζητώντας την απελευθέρωσή του. Παράλληλα, δίπλα στα πραγματικά τους ονόματα, έβαλαν τα δακτυλικά τους αποτυπώματα σε κόκκινο κερί, κάτι που αποτελεί έναν παραδοσιακό τρόπο να δειχθεί η επισημότητα ενός εγγράφου. Τον Σεπτέμβριο, υπέβαλαν μια δεύτερη αίτηση, με 587 υπογραφές αυτήν τη φορά.

Τον Ιούνιο του 2012, η αστυνομία ήρθε για τον Λι Τζεν, έναν ασκούμενο του Φάλουν Γκονγκ που ζούσε στην πόλη Τανγκσάν στην επαρχία Χεμπέι. Όταν η σύζυγός του φώναξε για βοήθεια, 200 άτομα έφθασαν τρέχοντας και σχημάτισαν ένα ανθρώπινο τείχος μεταξύ της αστυνομίας και του Λι.

Οι γείτονές του είπαν στην αστυνομία για το περιστατικό που συνέβη το καλοκαίρι του 2010, όπου κάποιος έπεσε στον ποταμό Τσιέν-τσου-τζουάνγκ. Αν και υπήρχαν πολλοί παρευρισκόμενοι, μόνο ο Λι έπεσε στο ποτάμι για να σώσει το θύμα.

Είπαν στην αστυνομία: «Αν όλοι ήταν τόσο καλοί όσο αυτός, δεν θα υπήρχε ανάγκη για αστυνομία. Παρόλα αυτά, εσείς τον συλλαμβάνετε. Δεν πρέπει να το κάνετε.»

Μια ηλικιωμένη γυναίκα έκλαιγε δίπλα στο περιπολικό, ενώ ένας άνδρας άρπαξε ένα φτυάρι κινούμενος απειλητικά προς τους αξιωματικούς, μέχρι οι γείτονες να τον ηρεμήσουν.

Μετά από μία δίωρη διαμαρτυρία, η αστυνομία συνέλαβε τελικά τον Λι. Ευθύς αμέσως, 70 άτομα υπέγραψαν με τα ονόματά τους και έβαλαν τα αποτυπώματά τους σε μια αίτηση.

Σε μία περίπτωση, τον Μάιο του 2012, στην επαρχία Χεϊλονγκτζιάνγκ, 15.000 άνθρωποι υπέγραψαν μια αίτηση υποστηρίζοντας μια νεαρή γυναίκα, της οποίας η μητέρα και η αδελφή, αμφότερες ασκούμενες, φυλακίστηκαν, και ο πατέρας της είχε βασανιστεί μέχρι θανάτου.

Υγεία και κοινωνική σταθερότητα

Εκείνοι που αναλάμβαναν δράση για να βοηθήσουν στη διάσωση των ασκουμένων, διακινδύνευαν την ζωή τους, κάτι το οποίο γνώριζαν και οι ίδιοι.

Στην περίπτωση του Γουάνγκ Σιαοντόνγκ, η αστυνομία εντόπισε όσους υπέγραψαν τις αιτήσεις και απαίτησε να αποκηρύξουν οποιαδήποτε υποστήριξή τους προς το Φάλουν Γκονγκ. Στο χωριό έγιναν περισσότερες συλλήψεις.

Η συλλογή υπογραφών για τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ έχει επιφέρει και αντίποινα. Κατά τη διάρκεια μιας εφόδου της αστυνομίας, μια γυναίκα πέθανε όταν έπεσε από τον πέμπτο όροφο του διαμερίσματός της.

Ένας γείτονας που υπέγραψε την αίτηση για τον Λι Τζεν, εξήγησε την πράξη του με αυτόν τον τρόπο: «Ο κ. Λι είναι ένας πραγματικά καλός άνθρωπος. Βοηθά όποτε και όποιον χρειαστεί βοήθεια. Αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας. Πιστεύουμε ότι είναι ένας καλός άνθρωπος.»

Εκείνοι που υποστηρίζουν τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ επιλέγουν να βάλουν αυτό που πιστεύουν ότι είναι σωστό πάνω από τη δική τους ασφάλεια. Αντί να κυβερνώνται από τον φόβο του Κόμματος, επιλέγουν να καθοδηγούνται από τη συνείδησή τους.

Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών, έχουν γίνει πολλές συζητήσεις στην Κίνα σχετικά με την ανάγκη για κοινωνική σταθερότητα. Στην πραγματικότητα, η σταθερότητα είναι ο μπαμπούλας που έχει χρησιμοποιηθεί για να τρομάξει τον κινεζικό λαό και να τον κάνει να πιστέψει ότι το Κόμμα τού είναι απαραίτητο.

Και δεν είναι μόνο οι Κινέζοι. Δεν μπορείς πλέον να παραστείς σε κάποιο φόρουμ για την Κίνα στην Ουάσινγκτον, σε κάποια συνάθροιση εμπειρογνωμόνων, χωρίς να ακούσεις κάποιον να μιλά περισπούδαστα, σχετικά με την ανάγκη για σταθερότητα.

Αλλά μήπως έχει κανείς προσέξει, ότι αυτή η θεωρία της σταθερότητας έχει θέσει όλα τα άλλα ζητήματα σε δεύτερη μοίρα; Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα δαπανά μεγαλύτερο μέρος στον προϋπολογισμό του διατήρησης της σταθερότητας από ό,τι στην άμυνα– και ο αριθμός των μαζικών διαμαρτυριών συνεχίζει να ανεβαίνει με ταχύτατους ρυθμούς.

Με την τοποθέτηση της σταθερότητας σε πρώτο πλάνο, το ΚΚΚ έχει προσπαθήσει να αντικαταστήσει με τον φόβο την ικανότητα του ατόμου να έχει αυτοέλεγχο και να ενεργεί με βάση τη συνείδησή του, με αποτέλεσμα ο λαός της Κίνας να γίνεται δυσκολότερο να κυβερνηθεί χρόνο με το χρόνο.

Ο κοινωνιολόγος Σαν Λιπίνγκ, του Πανεπιστημίου Τσινγκχουά, έχει παρατηρήσει την αποτυχία της πολιτικής τής σταθερότητας. Έχει γράψει: «Επειδή έχουμε λάβει μια σειρά από μέτρα για την “διατήρηση της σταθερότητας”, δεν μπορούμε να προωθήσουμε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις για την ανοικοδόμηση μιας υγιούς κοινωνίας· με αποτέλεσμα η κοινωνική αποσύνθεση να εντείνεται.»

Η κα Γι έχει βιώσει την κοινωνική παρακμή και την κοινωνική ανανέωση, και αυτή, όπως και άλλοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ γνωρίζουν το μυστικό για την αποκατάσταση της υγείας του ταραγμένου τους έθνους.

Η καλοσύνη κερδίζει τις καρδιές και ζώντας μια ζωή σύμφωνα με την αρετή βοηθά τους άλλους να ξαναβρούν την ανθρωπιά τους. Αυτή η συνταγή, και μια καλή σκούπα, κρατούν τα ποντίκια μακριά.

Πηγή:http://www.theepochtimes.com/n2/opinion/how-falun-gong-is-bringing-stability-to-china-324498.html