Ποίημα: Αναδημιουργία

Ριζωμένος σε θεμέλια πέρα
Ο Λόρδος των Φο κατοικεί

σώθηκε από θανάσιμη πτώση
μια ξεθωριασμένη κρυστάλλινη σφαίρα
ήπια απέναντι στο φως
κρατά τον Κόσμο στην ισχύ του.

Καλοκάγαθος και ελεύθερος
ο Λόρδος των Φο προσφέρει όλα τα καλά
Στην καρδιά του ελπίδα του ζει
Ο καθένας το φως να αγκαλιάσει .

Τόσο πολύ αυτός ο κόσμος έχει φθαρεί
Κι οι αντιδράσεις δίχως όμοια μορφή
πολλοί αναγνωρίζουνε το φως
κι όμως υποστηρίζουν το σκοτάδι.

Όταν όλοι υιοθέτησαν μια στάση
Η σφαίρα ανάκατη, φωτεινή και νέα
Με ένα νεύμα του χεριού του
Ο καθένας τα αναμενόμενα οφειλόμενα.

Πιο θαυμάσιος από ποτέ
Ο Κόσμος στη λαμπρότητα λούζεται
Η Αναδημιουργία θέλημα
αρχαίοι όρκοι εκπληρωμένοι.

Κανείς δεν τόλμησε να φανταστεί
έλεος τόσο απίστευτο.